United States or Tanzania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Gij waart... doch neen, gij herinnert u reeds méér dan wij bij u in 't geheugen zouden kunnen terugroepen, en terwijl ge in gedachten het kleine litteeken beziet dat ge nog aan uw hand hebt op dien middag met dat pennemes! denkt ge, waar zijn ze toch die dagen der jonkheid...? Hoe schromelijk is alles veranderd! En ik, ben ik nog dezelfde gebleven? "Waar zijn ze toch die dagen?

Eer tot den bouw op de oude grondslagen wordt overgegaan, zal men stelselmatig het uitgraven van de terreinen voortzetten. Een postautomobiel in Frankrijks hoofdstad is een alledaagsche verschijning, zooals ze het ook al is in kleinere steden.

"Het is drie jaar geleden," zei ze, "dat mijn vader mij deed huwen met don Diego de Lara en ik ben sinds vijftien maanden weduwe." "Mevrouw," vroeg ik, "welk ongeluk heeft uw echtgenoot zoo spoedig van u weggenomen?" "Ik zal het u zeggen," zei ze, "dank zij het vertrouwen, dat ge ook mij hebt geschonken.

Louise is er altijd zeer geheim mee geweest, en waarschijnlijk had ze er gegronde redenen voor.

Wij kennen een regentsdochter, van onzen leeftijd, die ook een en al geestdrift is voor het vrijheidsidee. Zij zou dolgraag verder willen leeren. Zij spreekt keurig Hollandsch en heeft veel gelezen. 't Is de dochter van den Regent van Koetoardjo ; er zijn twee groote meisjes, allerliefste kinderen, wij mogen ze dolgraag.

Niemand bemoeide zich met den zoon. Stil ging hij zijn weg. Er was op zijn jong, roerloos gelaat geen leed. Het leed was binnen hem besloten. Den derden avond van het feest passeerde een troep jonge officieren, luid-lachend, een schildwacht. Hij riep geen "werda," toen ze hem voorbij gingen. "De Duivel zal hem halen," lachte een luitenant, "de kerel is in slaap gevallen.

Schitterde het verleden niet in hare verbeelding als een gouden droom? Had ze niet in een groot landhuis gewoond, en klonk niet nog in hare ooren, het woord van haar vader: »petite marquise?" Kleine markiezin.

Gelijk het verband als naburen, van Italië met zijne tweeling-zuster, het Grieksche schiereiland, zoo heeft ook de nabuurschap met Afrika en met het vaderland der Semiten, in den loop der jaren herhaalde malen vreemdelingen aan Italië toegevoerd. De Pheniciërs, de voorgangers der Grieken in de heerschappij over de Middellandsche Zee, hadden reeds vroegtijdig koloniën rondom Sicilië en Sardinië gesticht. Na hen overmeesterden hunne zonen, de Karthagers, al de groote Italiaansche eilanden, en behielden ze geruimen tijd in hunne macht. Deze Afrikanen streden zelfs tegen de Romeinen om de heerschappij over geheel Italië'. Onder den naam Saraceenen kwamen de kinderen van Sem, in het begin der middeneeuwen weder, en verbreidden hunne heerschappij en koloniën over dezelfde gedeelten van Italië die de Karthagers bezeten hadden; zelfs nog in de 13de eeuw marcheerden Afrikanen, als hulptroepen van Keizer Frederik

Ik zou zelf gaan, als ik maar iets waard was; omdat ik het niet ben, geef ik mijn jongens, en ik geef ze van heeler harte." "Hij sprak zoo opgeruimd, keek me zoo oprecht aan, en scheen zoo gelukkig, dat hij zijn alles geven kon, dat ik mij over mijzelf schaamde.

Al de voorname heeren, die anders altijd den Kalif moeten volgen, net als dat bij onze Koningin ook gebeurt, omdat ze dan altijd menschen bij zich heeft, die haar met een of ander dienen kunnen, kregen een' wenk om achter te blijven. De Kalif wou nu eens alleen met zijn' grootvizier wandelen.