United States or Moldova ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zij had het hoofd van haar vriendin wel, uit medelijden, tusschen haar handen willen nemen en het duizend en duizend maal streelen en zoenen. Maar zij durfde niet; het woelde onstuimig in haar binnenste en kropte in haar keel en weer zaten zij een poos doodstil, in zwaar-benauwde drukking.
Het was al wel, dat wij vuur hadden. Wij zaten bij den haard, mijn meester en ik, zonder een woord te spreken en wij bleven daar onbeweeglijk zitten, starende in de vlammen. Wij hadden ook geen woorden noodig, wij behoefden elkander zelfs niet aan te zien om te zeggen wat er in ons hart omging. Arme Zerbino! Arme Dolce! Arme vrienden!
De rijtuigen hielden stil; rijen gesluierde vrouwen zaten voor een gebouw met houten zuilen; mannen en kinderen vormden de drie andere zijden van een vierkant, dat in het midden open gelaten was. Daar stond een kleine estrade. Er zaten en stonden enkele personen.
De houding der kleine gemeente was alles behalve stichtelijk; de toehoorders, meest vrouwen en kinderen, zaten en lagen, in de meest achtelooze houdingen, op de matten, die den vloer bedekten. Bij afwezigheid van den engelschen zendeling, nam het opperhoofd zelf de dienst waar. Wij keeren naar huis terug, om onze siësta te houden.
Toen gebeurde het dat Snepvangers en Miranda de eerste gekwetsten zagen. Zij kwamen uit het Station en werden in trams vervoerd... Hun gezichten Leken grauwe vertrokken maskers, hun oogen zaten vol koorts, hun hoofden of armen waren verbonden met doortrokken windsels. Zenuwachtig zogen zij op sigaren en sigaretten, knikten de menschen toe of riepen iets. Ze leken wat verdwaasd.
Houdt het huis rustig; laat haar slapen en geef haar als ze wakker wordt...." Wat ze geven moesten, hoorden ze geen van beiden, want zij slopen naar het donkere portaal, en daar zaten ze op de trap, met de armen om elkaar heen geslagen, de harten te vol van blijdschap om iets te zeggen.
Het was op het kongres, gedurende de behandeling van het tjecho-slowakische vraagstuk door de taktiekkommissie, die bij uitzondering haar eerste zitting hield in de groote troonzaal een om meer dan een reden zeer belangrijke zitting, waarover ik in een ander verband al geschreven heb . Lenin, Trotzky en Boecharin zaten met eenige andere bekende leiders aan een afzonderlijk tafeltje, dicht bij de vensterrij, die evenwijdig loopt met het breede terras, vanwaar men neerziet op een deel van het Kreml en de westelijke voorsteden van Moskou.
Om zes uur vanochtend zaten wij reeds weder in de rijtuigen, omdat ons vandaag een zware dag wachtte. Het was echter, niettegenstaande de dragoman ons er alles van verteld had, nog erger dan wij ons hadden kunnen voorstellen. De weg is geen rijweg, nauwelijks zelfs goed genoeg om er per paard over te komen. De meeste passagiers maken dien tocht op ezels en doen er dan twee dagen over.
Hun mond en handen plakten van vet en konfituren, en zij gaven zich den tijd niet om hun neus te snuiten. Lijk korenten, die mee bij de zoete spijzen behoorden, zaten de vliegen over de tafel heen verspreid.
"Alleen zou ik u verlof willen vragen, om dadelijk weer te mogen vertrekken." "Gaarne. Wacht, ik ga met u mede en zal u uitgeleide doen." Weldra zaten Gijsbrecht en zijn dienaar weer te paard, en nu werd de reis met dubbelen spoed voortgezet.
Woord Van De Dag