United States or Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Ja menheer, ik heb op mijn jaren bij den braven generaal alles wat m'n hart kan begeeren, en ik dank er God voor; maar toch toch wou ik dat ik van morgen afaan, voor een dag of wat in menheer z'n plaats was."
Wouter had ditmaal "de deugd" tot z'n deel gekregen, niet zonder toespeling op z'n vroegtydige verdorvenheid, en den wenk dat die dichtoefening mocht dienstbaar wezen aan z'n zedelyke verbetering.
Z'n vingers beefden nu zoo, dat ie de tabak niet in z'n gouwenaartje gepeuterd kon krijgen: "Stop jij maar ... Nou merk je meteen 's hoe 'k daar nòg onder lijd ... Zie je me hart, hoe dat angaat?... Nee, lâ me maar liever effe met rust ... 't Ben de andoeninge die mijn bovemeestere... Maar a'k nou 'n oogeblik stil an dat raam hier mag staan en maar star in die lucht kijk zie je zooas die wolke daar nou stilletjes vare ... dan maakt mijn dat kalm... Zoo... In de cel ook... Soms weet je geen raad meer van de brandende drifte, dat je denkt: as de vlamme niet uitslaan berst ik op slag ... Maar dan klim 'k op me driepoot, en deur die koekoek draai 'k me hoofd om na bove ... Blijf zoo hange ... Da's die lucht ... da's de ruimte, die d'r toch is, ook voor mijn asem... En de wolke, of wat er dan zijn mag ... de sterre bij nacht ... die drijve vlak bij je, en benne nooit bang, houwe zooveel as de eeuwige wacht. Nou, as d
"Hoe heet-ie?" "Willem." "Van z'n van?" "Willem de Boer." "Ken ik niet... Wat doet-ie?" "In betrekking." "Weet je dan niet waar-die woont?" "'t Zal me wel weer te binnen schieten... wacht maar... wacht maar!" Voor het station, bij den tramwagen, dribbelde ze heen en weer, zich inspannend, zenuwachtig, angstig. Ze wist 't niet meer. Wat ze ook dee, ze wist 't niet meer.
Als 'n bliksem schoot hem de gedachte door de ziel: maar God dan? Waar bleef God? Wat heeft God voor den armen Jakob Claesz. gedaan? De dokter bemerkte dat hy iets zeggen wilde, en kwam z'n beschroomdheid te-hulp door hem vriendelyk aantezien.
Ze stuwde Wouter op-zy, toen-i met z'n gewone dienstvaardigheid behulpzaam wezen wou in 't afladen, en droeg met den kruier 't vry zware voorwerp dat haar gebracht werd, het huisjen in, en met één vaart naar de achterkamer door.
Hij haalde z'n schouders op, en keek stroef voor zich uit. Hij scheen z'n buurmeisje en de tafel vergeten; z'n stem was hard, als metaalklank, en 'n waas hing over z'n oogendiepten. "Het eenige, wat 'n mensch doen kan, is, maken, dat de tijd zoo onopgemerkt mogelijk voorbij gaat, daarom fuiven we, daarom werken en lezen, en eten en slapen we. Ieder naar z'n aanleg.
Men tracht hem te werven voor of tegen tariefsherziening, vry-arbeid, kadaster-revisie, schoolwet, afschaffing tienden, pantser-fregatten, linie-verdediging, kieswet- verandering, enz. enz. Onze arme geleerde voelt dat hy in 'n maalstroom geraakt is, waarby hy de vruchten zyner korrekt-wetenschappelyke nasporingen niet plaatsen kan. Z'n nieuwe omgeving waardeert z'n vorigen arbeid niet.
Doch ik zeide reeds dat Wouter's verdriet over de zonderlinge wyze waarop men hem liet deelnemen aan de genoegens van 't Buitenleven, ditmaal 'n andere oorzaak had of 'n andere onmiddellyke aanleiding ten-minste dan de reeds eenigszins versleten ergernis over z'n gewone teleurstellingen.
En z'n woorden ook niet: M'nheer, mag ze 'r asjeblieft byzeggen... Welnu, m'n jongen, spreek op! W
Woord Van De Dag