United States or Isle of Man ? Vote for the TOP Country of the Week !


"De dief," riep Hannibal Pantalucci eensklaps uit. "Maar waarom zal hij dat niet zijn, wien gij opgedragen hadt zijne gelijken te beoordeelen?" "Wat wilt gij daarmee zeggen?" vroeg de officier van politie. "Welnu.... die Makatit, die daar de rol van toovenaar op zich nam, heeft kunnen hopen alle verdenking van zich af te wenden!"

Hoe bereikt gij zulk eene groote diepte, waar gij, dunkt mij, een toenemenden weerstand moet ondervinden, die slechts door honderden atmosferen te meten is? Hoe stijgt gij weder naar boven? In één woord, hoe blijft gij op de diepte, welke gij wilt? Ben ik misschien onbescheiden door u dit te vragen?"

Marius sprong van den grond, waar hij zat, en greep driftig haar hand. "Ha! welaan, geleid mij! spreek! vraag mij al wat ge wilt! waar is het?" "Kom mede," antwoordde zij. "Ik weet niet goed de straat en het nommer. 't Is geheel aan den anderen kant; maar ik weet het huis en zal er u brengen."

Bijaldien gij mij dus hier wilt houden, zal de trotsche Ridder, die zoo prat is op zijn adel en zijn macht, tegen het arme meisje, dat geene wapenen heeft dan hare onschuld en hare tranen, geweld moeten gebruiken."

Zie je daar niemand achter de boomen, die mij beloert? Lord Henry zag in de richting die de trillende hand wees. Ja, zeide hij, met een glimlach; ik zie den tuinman. Hij zal je moeten vragen, welke bloemen je van avond voor je tafel hebben wilt. Wat ben je toch nerveus. Je moet maar eens met me meêgaan naar mijn dokter als we weêr in de stad zijn.

Doodkalm en deftig zeide hij: "Vrouw Boon, een oogenblikje asjeblieft." Even kalm en bedaard draaide hij zich om, legde beide handen op een paal, nam een sprong, en wipte er op. Toen wees hij met vriendelijk gebaar naar een anderen paal, en zei: "Zie zoo, ga nu maar door, asjeblieft; wilt u liever ook niet gaan zitten? Geneer u niet."

"Mejuffrouw Huyck!" zeide zij, na een wijl te hebben geaarzeld, "UEd. zal mij verschoonen; maar ik mag niet langer blijven: het is later dan ik dacht, en...." "Wel heden! wilt gij nu reeds vertrekken?" vroeg Tante: "gij zit pas." "Mijn oom wacht mij: wij eten vroeg, en na den middag weder naar buiten te rijden: ik durf niet vertoeven."

Wilt gij haar dat eens uitleggen, pastoor Doening? En waarom zoudt gij zelf het niet doen? Wel, aarzelde hij met eene geveinsde verlegenheid, ik vrees waarlijk dat een Hongaar van mijn slag het met te geringe overtuiging zal doen. Heerlijk! riep geestdriftig de ineens rechtstaande du Bessy uit, laat ons zulke zaken onbesproken laten. Ik zou er niet eens een argument voor vinden.

"Wij zullen heengaan, wanneer u dat verlangt," zeide zij. "Maar wilt u ons niet eerst zeggen, wat u kwelt? Wij weten nergens van. Wij weten niet eens, waar wij zijn." "Dit is het kleine Karelseiland," zei de hamel. "Dat ligt voorbij Gothland, en hier wonen alleen schapen en zeevogels." "Hoort u misschien tot de wilde schapen?" vroeg Akka. "Dat scheelt niet veel," antwoordde de hamel.