United States or Libya ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het gevolg is, dat mijne bedienden zich gedragen als bedorven kinderen; maar ik acht dit beter dan dat wij beiden gebrutaliseerd worden. Gij hebt veel gesproken, Nicht, over onze verantwoordelijkheid om onze slaven op te voeden, en ik wenschte inderdaad dat gij het eens woudt beproeven met één kind, dat een staaltje is van duizenden onder ons."

Eens wenschte Zijne Keizerlijke Majesteit, ingelicht omtrent mijn manier van leven, gezamenlijk met zijn gevolg, en de prinsen en prinsessen van den bloede, het geluk te mogen hebben, zooals het hem wel behaagde dat te noemen, met mij te tafelen. Zij kwamen dan ook, en ik zette hen op hofstoelen, op mijn tafel, vlak tegenover me, met hun wacht om hen heen.

Zie, vriendin, ik wenschte wel dat gij ten onzent een godsdienstigen ommegang kondet bijwonen. Al onze neringen, en wij tellen er meer dan vijftig, onze gilden met vlaggen, wimpels, banieren, nemen er deel aan, en zich tot de klok uit de Rijnlanden wendend, vervolgde zij: «Ook de graven van Vlaanderen vereeren wij op dergelijke wijze

Ik wenschte dat gij hem niet voorbijzaagt, zoo als gij geneigd zijt te doen; er valt in onzen tijd meer, dikwijls iets anders uit de liverei op te maken, dan de kleuren van des heeren wapenbord. Wij leven in eene eeuw, die den eersten rijke den beste vergunt er zijne dienstboden in uit te dossen. Ik heb er niets tegen. Het spijt mij slechts, dat zij het niet met meer smaak doen.

Had ik geweten, dat er zoo weinig aan was, dan had ik het al lang geleerd." "Ik ook," zeide Joe; "het beduidt niets." "Hoe menig keer," zeide Tom, "heb ik rookers aangekeken en gedacht: ', ik wenschte dat ik het kon, en dan hield ik het er voor, dat ik het nooit zou kunnen leeren. Heb ik dat niet gezegd, Huck? Heb jij het mij niet hooren zeggen, Huck? Laat Huck zeggen, of het niet waar is."

De dag was vroolijk en iedereen was daarmede tevreden, ik wenschte dat mijn verhaal ook vroolijk was en dat iedereen ook daarmede tevreden mocht wezen. Maar, waar zijn zij gebleven, al de vroolijke en trouwe lieden, die in dit verhaal voorkomen? Allen dood. Allen dood! Allen slapen zij den langen slaap.

De vrouw wenschte hem geluk en Simon en Josse moesten daar hard om lachen, maar Tamalone zeide niets, spreidde zijn handen voor de vlammen uit en nam toen gretig een groote pastei. Bij het grauwen van den komenden dag liep hij zachtkens naar boven en trad de kamer van Mevena binnen; zij lag met open oogen en glimlachte toen zij hem zag, aan haar voeten was een rood gezichtje.

Zij keek in de roode zon, en zij dacht daarover zoo ernstig na, en dacht aan den kleine, dien de ooievaar zou brengen; zij was daarbij zeer vroolijk en keek en keek, en wenschte, dat het kind dien zonneglans zou krijgen, of althans op een dier schitterende engelen op het altaar gelijken mocht.

Toen het standbeeld alleen nog maar opgezet moest worden vóór het Dionysostheater, kwam Dion hem opzoeken. Eer hij met zijn verloofde de stad verliet, wenschte hij nog ééns zijn vriend te spreken.

"Vrijzinniger kan het niet, mijnheer Kortenaer," zeide de dokter, "en ik zou geheel en al ontrouw worden aan mijzelven, indien ik u met die verandering van zienswijze niet van harte geluk wenschte. Doch uwe bruid zou inderdaad reden hebben mij te haten, indien ik eene dankbetuiging aannam, waarop buiten haar niemand regt heeft. Hoe vaart jufvrouw Emma?