United States or Egypt ? Vote for the TOP Country of the Week !
Na het uitsterven der familie van Cyrus, hadden de nakomelingen van Hystaspes een op goede gronden steunend recht op den Perzischen troon. Daardoor reeds was Darius, zijne persoonlijke voortreffelijke hoedanigheden nog daargelaten, wel de meest geschikte echtgenoot voor Atossa. Toch viel er vooralsnog niet aan te denken, de toestemming des konings tot deze verbintenis te vragen.
Zij had dit vroeger wel geweten, maar het zich nog nooit recht voorgesteld, vóórdat zij de tengere gestalte van Rosa stuipachtig zag rillen van angst.
Toen de Isis-ster opging, klom hij eensklaps op ons dak, waar Hathor juist met vader zat te dammen. Hij bracht een schoonen gouden bruidskrans voor haar mede. »Tachot kuste het kind, en schonk het haar kostbaren waaier. Toen wij tehuis kwamen, zeide zij met een schalksch lachje: 'Gij weet wel, lief moedertje, dat de woorden der kinderen in het voorhof des tempels voor godspraken gehouden worden.
Paul voelde nu wel dat hij doodlijk vermoeid en zijn innerlijk maar half verantwoordelijk was voor de diep sombere, lugubere dingen waar hij voortdurend aan zat te denken. Hij wist wel dat die omgeving, het zwarte duister, de regen, het herhaald, in de verte, schril-gillend gefluit, die onheilspellende storing der stilte daar mede in waren betrokken.
Vroolijk is ze altoos; en als ze pruttelt, dan is het alleen over de belasting op de zeep. Maar alleman kan zoo'n vrouw niet krijgen, dat weet ik wel; dáárom en ook met dien ellendigen drank heeft er menigeen veel meer noodig dan ik.
»Nog geen brief, Nan?" »Wel neen, mevrouw, nog niet!" 't Was een schoone vrouw, die jonge Lé-ou, zelfs voor oogen die aan Europeesche schoonheden gewoon zijn.
Jo stelde goedheid wel op hoogen prijs, maar ze bezat ook een echt vrouwelijken eerbied voor kennis, en een kleine ontdekking die zij omtrent den professor deed, verhoogde sterk haar achting voor hem.
De God van al die menschen, die zullen zeggen: "Dat had ik van jou niet gedacht," als je nog eens probeert te leven en die zullen zeggen: "Dat had ik altijd wel gedacht, dat kon niet goed gaan," als je later in 't werkhuis moet.
"Wel! zooals ik UEd. gezegd heb," zeide hij: "een groote forsche kerel met een sombrero op het hoofd, een plantersbuis en een zeemansbroek, een koppel pistolen...." "Ja," viel ik in: "en naderhand een japansche rok; maar zijn gelaat?" "Een knap slag van een vent: een paar fiksche oogen ... wat zal ik er meer van zeggen?" "En zijn dochter?"
Leentje werd geroepen, en viel door de mand. Ach ja, ze had "de komedie" bezocht, en wel die van den befaamden Jan Gras, den toenmaligen Apollo van de Elandstraat. Ik ben daar nooit geweest, maar wel herinner ik me, met welken eerbied ik sommige schoolmakkertjes aanzag, die over dien tempel der Muzen wisten meetespreken. 't Spreekt vanzelf dat Leentje begon te schreien.
Woord Van De Dag