United States or Heard Island and McDonald Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


De blijdschap van Maston kende geen grenzen en 't scheelde niet veel of hij was in de Columbiad gevallen, toen hij een blik in den mond wilde werpen. Zonder den rechterarm van Blomsberry, dien de waardige kolonel gelukkig nog behouden had, zou de secretaris der Gun-club zijn dood in de diepte van het stuk gevonden hebben.

Zijn vader Tchoung-Héou woonde te Peking, toen Kin-Fo geboren werd en eerst toen de knaap zes jaar was, trok zijn vader naar Shang-Haï. Deze waardige Chinees, uit een der eerste familiën uit 't noorden van 't rijk gesproten, bezat, evenals vele zijne landgenooten, een bijzonderen aanleg voor den handel.

Op de rekening van Reichmann was beleefdelijk melding gemaakt van eenige vetvlakken op beddengoed en tapijten. En toen de reizigers eindelijk vertrokken, zag Pols onder het aantal bedienden, dat met uitgestoken handen tot aan de poort van het hotel uitgeleide deden, nog eenmaal zijne waardige waakster weder.

»Piet Snibs, gij! gij!" riep de waardige man, de handen vol verbazing omhoog heffende; »inderdaad die staat mij nog wel voor den geest, met dat ongewone voorhoofd, dat zoo veel vastheid en wilskracht aanduidde, met die sprekende oogen, wier uitdrukking nu vrijer maar zachter is geworden.

Bij deze eilanders met hunne slanke, rijzige gestalte, hunne innemende gelaatstrekken, zoo vol uitdrukking en zachtheid, hunne onberispelijke proportiën, hun bevalligen gang en vrije, waardige bewegingen, schijnt het blanke element zeer ver de overhand te hebben boven het zwarte, dat zich alleen verraadt door de dikke lippen, en boven het gele, dat zich in niets dan in de huidkleur openbaart.

Al deze beelden werden voortbewogen in zilveren voertuigen. Na de Moeder Gods kwamen wij, Spanjaarden en de geestelijken, de misbedienaar schreed voorwaarts onder een draaghemel, gedragen door de baranggay-hoofden, terwijl de processie afgesloten werd door het waardige politie-korps der guardia civil.

De waardige jongen, zich in alles schikkende, deed een der beste malen van zijn leven en gaf aan het volk een hoog denkbeeld van de wijze, waarop de goden bij plechtige gelegenheden eten.

De waardige man, die haar jong en zeer schoon vond en vreesde, dat hij, als hij haar hield, door den duivel zou worden verleid, prees haar goede gezindheid en nadat hij haar eenige wortels had te eten gegeven en wilde appels en dadels en wat water om te drinken, zeide hij: Mijn dochter, niet ver van hier woont een heilig man, die in de dingen, welke gij zoekt meer meester is dan ik; gaat gij naar hem toe.

"De Heer Blaek," zeide ik, "schijnt u nogal te beschermen." "De Heer Blaek," antwoordde Helding, "is een waardige schutsheer der letteren en ik ben hem groote dankbaarheid verschuldigd. Jammer maar," vervolgde hij, een weinig bijschuivende, "dat hij zooveel zaken in het hoofd heeft en daardoor somtijds zoo stil is, zoo afgetrokken.

"Ja, je hebt gelijk," lachte de professor; "maar het gaat niet aan, dat we hier onze waardige gasten staan uit te lachen. Ik dank je hartelijk, Abraham; je hadt me vandaag geen beter cadeau komen brengen; juist in die ongedwongen verhouding tusschen ondergeschikten en superieuren zie ik een gezegenden weerglans van den goeden ouden tijd en een hoop voor de toekomst. Groet je volk van mij."