United States or Kosovo ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hem in zijn huis te bezoeken, waar zij Alexei Alexandrowitsch zou kunnen ontmoeten, daar had zij het recht niet toe. Men zou haar kunnen afwijzen en beleedigen. Aan haar man te schrijven was haar een kwellende gedachte.
Ik gooide een brandend stuk hout naar de honden en verzocht hen hun heiligschendend gehuil te staken en wachtte. Ongetwijfeld zou deze leugenaar van buitengewone bekwaamheid zijn mond openen en me mijn verhaal van de St. Elias beer betaald zetten. "Het kwam zoo," begon hij ten laatste, nadat de eerbiedige stilte lang genoeg geduurd had. "Ik kampeerde eens " "Waar?" viel ik in de rede.
Daar gaat een wagen, wie zou er in zitten, waar zou hij heenrijden, waar denkt hij aan? Wie zouden er in dat huis wonen en hoe zou hun innerlijk leven zijn?... "Wat zou het interessant zijn, dit alles neer te schrijven en welk een belangwekkend boek zou het niet worden!"
Men noemde mij de markt van Kutsjakoe, slechts een twintigtal kilometers van de hoofdstad verwijderd. Vroeg in den morgen vertrok ik met mijn gids in een jinriksja tot het dorp Sjinten, dat halfweg is gelegen; daar werd mij een draagstoel aangeboden, waar ik vriendelijk voor bedankte, en wij vervolgden onzen weg te voet.
Ze gaan wonen in de Atjehstraat, niet waar, freule? vroeg mevrouw Van der Stoor, met een onderzoekenden blik naar een confituurlepel en -vork met agathen heft. Ja, in de Atjehstraat, in een klein huisje, net geschikt voor twee van die kinderen. Wat zegt u er au fond van, twee van die kinderen, die gaan trouwen! Enfin, ze moeten weten wat ze doen, niet waar?
.... Wie weet, wachtten er nog meer kennissen hier op het plat.... en waar was Jachjemed gebleven.... Vogel.... zou die een plaats gevonden hebben op den muur in de buurt van zijn slaaphuis.... of was hij thuis gebleven in het duffe hok.... Crépieux had vast een goede plaats op het terras van zijn Consul, en een mooie, vandaar waren ook de spelen over het Zocco te zien. Vogel....
"Ik ben een boon, als dat niet mijn eigen verloren dieren zijn!" roept de boer. Weer geblaat. "Zoo zeker, als ik hier sta," zegt de boer, "ze zijn het!" En hij bindt zijn' os aan een' boom en loopt het bosch in naar den kant, waar 't geluid vandaan komt. Hij loopt al verder en verder, maar 't is, of hij nooit dichter bij de geit en het schaap komt: het geluid blijft altijd even ver af.
Toen begon Bekker weer over de hei te praten. Daar wilde-i stilletjes wonen en maar afwachten wat God met 'm voorhad. Doen kon je niks. Hij was erg weemoedig. Ik had bezwaar tegen die hei: 't is er zoo droog. En ik vroeg Bekker waar-i van leven wilde, dat boeren van kantoorheeren lukt gemeenlijk niet al te best, behalve in Amerika, waar allerlei leugens van geloofd worden.
"Zoo'n fiets brengt je juist, waar je niet wezen wilt. Maar ik zal hem wel mis zien te rijden." Hij naderde den lantaarnpaal meer en meer, hoewel hij alle moeite deed om de fiets eene andere richting te geven. Dat wilde hem echter niet gelukken. "Pas op, die lantaarn daar!" schreeuwde hij in angst Karel toe.
Ondanks alles zien deze ruïnen er niet somber uit; de zon beschijnt ze en zorgt voor een mooie belichting; de doffe kleur van het gesteente smelt weg bij 't helder licht van den stralenden dag. De gewone landbouwer hanteert zijn ploeg en verplant zijn rijst tot vlak bij de heilige plaatsen, waar oudtijds pelgrims zich verdrongen of de triomphators kwamen danken.
Woord Van De Dag