United States or Saint Pierre and Miquelon ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dat toonloos, onverschillig gezanik van woorden waar niemand naar luisterde, dat krassen van de pennen op 't papier, dat nauwelijks gebromd "proficiat" van de getuigen; en dan die koude, akelige borrels jenever in de koude ongezellige herbergkamer van 't gemeentehuis, o, wat was het alles hard, en kil, en akelig, en wat voelde zij nijpend al die hardheid, al die nauwelijks bedwongen minachting en vijandigheid om zich heen!
Binstdat tante Olympe stilaan wegkwijnde en kermde dat hij nu toch met Madeleen trouwen zou, kwam hij dan met zijn hoogdravende levensopvattingen te voorschijn, en Goedele voelde dat alles weer goed was. In hare hersens wapperden de driftige woorden: Leven!... Leven!... Vrije leven en vrije liefde!... En ze leefde aldus, en 't deed haar deugd dat ze 't onder Romaan's invloed zoo schoone merkte.
De leerlingen moesten dan netjes in de rij loopen, iets wat voor de meesten een kwelling was en Elsje vooral voelde soms een bijna onweerstaanbare neiging in zich opkomen om weg te snellen van de anderen naar een hooge duin in de verte, die hijgend te beklimmen en in vrije eenzaamheid het mooie uitzicht te genieten op de grootsche zee, die haar ernstig maakte en deed jubelen tegelijk.
En hij las den heelen brief over en voelde zich vaag-verdrietig en leeg. 't Was 't niet! 't Was nog heel anders. Hij zou 't nooit kunnen zeggen zoo zuiver en eenvoudig als 't was. Hij schreef alleen nog: 't Is 'n kille dag vandaag, mijn vingers verkleumen, morgen verder. En den volgenden dag: O ja, nu zou ik je vertellen hoe 'k me dagen doorbreng. Zóó: Ik sta 's morgens om acht uur op.
Ze zou hem niet naloeren, als hij 's nachts zijn povere rijkdommen ging bewonderen en bepootelen. Hij zou gerust sterven, zonder gestoord te worden. We doen wij allemaal dwaas, en we moeten genadig zijn.... Ja, zekerlijk. En ze zou ook moeder onvoorwaardelijk involgen. Ze voelde dat tegenover moeder haar grootste ongelijk was.
Ik werd zenuwachtig. Ik voelde instinktmatig iets van gevaar, iets als een te duchten vijand in dien man. Hij was daar in zijn atmosfeer, in zijn milieu; en ik stond er buiten. Het prikkelde en ergerde mij, dat ik er buiten stond. Dat was nu eenmaal de "society," h
Ik zal alles telegrafisch vanuit de trein in orde maken." Terwijl de cab voorreed, keek zij snel om zich heen naar de welbekende straat en de welbekende menschen, toen met iets als angst in Glendon's gezicht. "Ik weet niets van je," zeide zij. "Wij weten alles van elkaar," was zijn antwoord. Zij voelde, hoe zijn armen haar omvatten en steunden en zette haar voet op de treeplank.
Hier lag mijne roeping, hier de werkkring die mij paste; in deze dingen kon ik leven, daarmee kon ik vooruit komen: ik moest industrieel, ik moest man van zaken worden, ik moest tenuitvoerleggen wat mijn vader had uitgedacht, ik voelde mij als met nieuw leven bezield, ik vergat alle mijne smarten, mijne zorgen, ik die mij sinds lang zoo klein, zoo in de engte beklemd wist, zag mij plotseling als in de ruimte gezet, en of mij vleugels waren aangeschoten nadat ik lang op de aarde had rondgewriemeld!
Zoolang hy dit niet durft, blyf ik eischen dat er op die stukken Recht worde gedaan. Wettig eigendom van den Havelaar. Droogstoppel voelde berouw dat-i den onnoozelen Sjaalman z'n recht op eigen werk niet ontfutseld had. Waarschynlyk kwam me by 't schetsen van den huichelenden schelm, deze trek noodig voor. En zie, ik wist niet dat ik hier in zeer beperkten zin altoos profeet was.
Maar nu was hij toch te moe. Hij was buitengewoon moe, heelemaal op. Hij voelde 't nu pas goed, nu hij weer zat. Zijn hoofd was zwaar van slaap en zijn voeten brandden.... Hij ging maar naar bed.... En hij sliep dadelijk. De volgende dag was een Zaterdag. Op 't kantoor van Vermeet & Co. was dat een drukke dag, de betaaldag.
Woord Van De Dag