United States or United Kingdom ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ik begreep hem niet, maar volgde hem tot aan de Damascuspoort, en aan ieder, dien zij tegenkwamen, deed hij dezelfde vraag. Later vergat ik deze ontmoeting, hoewel er in die dagen veel over gesproken werd, alsof de komst van de Messias ophanden was. Helaas, helaas, wat zijn zelfs de verstandigsten onder ons nog kinderen.

Haar gehoorzaamheid bestond in zich niet te herinneren wat Marius vergat. Daartoe behoefde zij geen moeite te doen. Zonder dat zij zelve wist waarom, en zonder dat men haar deswege moet beschuldigen, had haar ziel zich zoozeer naar die van haar echtgenoot gevormd, dat hetgeen Marius' geest beschaduwde, ook den haren verduisterde.

Hij dacht levendig na over dezen boer en diens Fransche woorden, en daarbij liep een koude rilling door zijn leden. "Welk een onzin," dacht Wronsky en zag op het horloge. Dit wees half negen. Hij kleedde zich haastig en ging de trap af, terwijl hij bij de gedachte, dat hij zich zoo had verlaat, den droom geheel vergat. Toen hij in zijn slede bij Karenins huis aankwam, zag hij weer op het horloge.

Zij nam toen het bord en reikte het haren vader over om het nogmaals te vullen; toen het gevuld was, bracht zij het mij weder, met een glimlach zoo zacht en bemoedigend, dat ik ondanks mijn honger, een oogenblik dien honger vergat en het bord niet aannam.

"En," zeide Joan, "zooals ik heden meen gehoord te hebben, zult gij dezen kerker niet verlaten dan voor de Loevesteinsche gevangenis." "Ik ben niet gelijk degenen, die geen hoop hebben," antwoordde Raesfelt: "God heeft de drie mannen in den vurigen oven niet vergeten: en Hij vergat ook mij niet, toen ik uit de diepte tot Hem riep. Hij zond mij een engel."

Wél in 't gniep, dacht Berend: wee u, gij geveinsden! zegt de Heere; maar Berend vergat dat ie zelf machtig in 't gniep stond te luusteren. "'t Kan ummers geen kwoad," hernam Jozef: "overdag bi'j te bang um me oan te zien, en dus zie'k al blied as ik oe 's oavonds is pakken en mokkelen kan." Kleine pauze. Berend sloop nog dichter bij maar zag niets. De torenklok sloeg elf uur.

En Ulrica! Vergat ik haar? Neen! maar ik zag op tegen de onmogelijkheid om den toestand te beschrijven, waarin zooveel verrassende voorvallen haar gebracht hadden. Zij was ontslagen van een huwelijk, waar zij tegen ijsde; de beminde van haar hart was harer waardig: hij was niet meer een arme, onbekende vondeling; maar integendeel door rang en geboorte ver boven haar verheven.

Zie ik er zoo naar uit, om bang voor mij te zijn?" Hij kwam naderbij, en nam haar hand. Zij sloeg haar oogen neer. Toen begreep hij, dat zijn wil de hare was, en woest sloot hij haar in zijn armen. Van dit oogenblik was zij hem onderdanig. Zij vergat, dat zij een moeder had. Hij gaf haar kostbare kleeren, want wreed wilde hij, dat zij schoon was.

Terwijl hij daarmee bezig was, riep hij iets tegen zijn broers en hij maakte gebaren om hun te beduiden, aan wien ieder der meisjes zou behooren. Hij behield voor zich zelf haar, die bezig was geweest met het rijgen der parelen en hij vergat ook de gouden hen en de kuikens niet. De trouweloosheid van de broeders.

Ook gevoelde hij er voor het eerst iets onbetamelijks in, om dien man, zelfs in zijn gedachte, met den bijnaam van Leblanc te bestempelen. Hij bleef dus eenige oogenblikken met gebogen hoofd staan en trok met zijn wandelstok figuren in het zand. Toen wendde hij zich plotseling in de tegenovergestelde richting der bank en ging huiswaarts. Dien dag vergat hij den maaltijd te gebruiken.