United States or Eswatini ? Vote for the TOP Country of the Week !
Broeder en zuster zagen elkaar aan met die vriendelijke verstandhouding, die de vrucht is van jarenlange sympathie en jarenlang gedeelde zorgen. Een oogenblik babbelde het drietal op vroolijken toon. Dominee De Witt bleek zeer in zijn schik, omdat zijn oudste zoon gekomen was, wijl zijn oudste dochter zoo opgeruimd en vlug meewandelde.
De onderwijzeres en de kinderen hadden een paar liederen gezongen voor het venster van den zieke. Ze vond zelf, dat hun gezang zoo wonderlijk mooi had geklonken. 't Was alsof vreemde stemmen meê gezongen hadden. De ruimte was vol sluimerende klanken en geluiden geweest. Ze hadden maar den toon aan te geven, en allen waren wakker geworden en hadden meêgeklonken.
Hoewel kinderen der hooge gedeelten van Europa, spreiden eerst in het lage land de rivieren de grootschheid ten toon van hun machtig scheppingsvermogen naast de wilde vernielingskracht.
Toen de man over dit onderwerp begon, was Wouter angstig dat z'n moeder haar denkbeelden, die hy meende te kennen, lucht geven zou op 'n wys die niet paste by Holsma's toon en eenvoudige waardigheid. Maar hoe groot was z'n verbazing, toen-i z'n moeder op-eenmaal welsprekend hoorde worden in geheel andere richting dan onlangs toen hy zich beklaagd had over dezelfde zaak. Juist, dokter, zei ze.
»Ik wil je nog even zeggen," zeide hij op gedempten toon, tusschen de tanden door, »dat ik jouw spotlach wel heb opgemerkt, en het hindert me vreeselijk, dat Frits meer ontzag heeft voor jouw spot, dan voor mijn vaderlijk woord. Jij, jij bent zijn ongeluk, zijn Judas zijn duivel! Jij hebt mij een kind armer gemaakt jij huichelaar!"
Gij zult deze bovennatuurlijke stem niet willen miskennen, en mij niet dwingen tot een huwelijk met mijne nicht Theresia De Wit, die ik niet ken en niet kan beminnen?" "Gij laat u door uwe verbeelding misleiden," antwoordde mijnheer Reimond op strengen toon, "en, zooals de meesten doen, begrijpt gij de zaken op de wijze, die met uwe voorbestaande wenschen overeenkomt.
"Ik meen toch dat het dezelfde was, uit wiens handen mijn goeverneur de heer van Zuijlestein je eens heeft verlost." Pieter werd rood als vuur. "Uit zijne handen verlost," dat was eene beleediging voor den Hollandschen knaap. Hij vergat, voor wien hij stond, en zeide op driftigen toon: "Uit zijn handen? Dat is een leugen, Uwe Hoogheid!"
"Gekheid," zeide Geoffrey toornig, maar niettemin gevoelde hij dat Lady Honoria ware woorden had gesproken, en in haar toon lag ook een zekere vaste overtuiging. Evenwel wilde hij nu niet meer terugtreden. Hij had er zijn hart op gezet Beatrice weder te zien. "Moet ik begrijpen," ging zijn vrouw voort, "dat ge er nog tegen hebt dat ik bij de Garsingtons ga logeeren?
Een dicht stemmig négligé-mutsje vergoedde geenszins het gemis van dien natuurlijken tooi. Sinds zij herstelde, had zij den naam van Frits niet weer genoemd; toch had zij ook nog niet naar Veere gevraagd; nu verzekerde zij haar vader op kalmen, ernstigen toon, dat zij los was van alles wat haar verhinderen kon den heer Veere weer te zien en hem behoorlijk te ontvangen.
»En denkt u, dat ik mij dat maar zoo goedsmoeds zal laten welgevallen?" vroeg Van Halen op ernstigen toon. »Je zult dat wel moeten, of je wilt of niet," sprak Lolonois met minachting. »Wat kan je er tegen doen?" »Dat zullen we zien," zei Van Halen beslist. Hij sloot daarop de deur en ging toen weer naar de tafel.
Woord Van De Dag