United States or Turkey ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij hoorde den hoefslag nog een korte poos, toen werd alles stil. Er ging den Yankee een rilling over de leden. Hij voelde nu bijna berouw dat hij den klerk maar niet gewaarschuwd had.
Juanilo stierf in 1585, en zijn machine, door een joodschen werktuigkundige verbeterd, werkte nog vier en twintig jaren, maar toen ook die man was gestorven, stond ze voor altijd stil.
Het aardige tweetal, een jongen van 5 en een meisje van 4 jaar, bleef hijgend en met roode wangen naast haar staan. "Gaat maar stil hier zitten," zei hunne moeder fluisterend, "maar dan heel rustig zijn; dan moogt ge wel even blijven kijken." De kinderen gingen naast elkaar op de canapé zitten en mevrouw van Rensen verliet de kamer.
Nee stil; hij mocht nu niet verder spreken; als August het schitterend effect van zijn verrassing niet bederven wil, dan moet hij althans van dien somberen Zonsberg zwijgen; hij moet.... "Maar Eva," zegt Helmond terwijl zijn hoop op dien valschen grond gebouwd, hem ten eenenmale ontzinkt: "gesteld dan eens dat het van oom was, zeg, zou je dán niet....?"
Zij stonden overal stil en betastten alles. Het atrium was niet voor lieden van hun slag, toch was uit hunne geheele manier van doen te bemerken, dat zij hier met een bepaalde bedoeling kwamen.
Toen hadden ze ook haar plaats opgezocht en hij had gebogen en was teruggegaan naar de zijne, tusschen Lize en Lucie. Daar zat hij dus nu, wat landerig en stil in 't eerst, soezig luisterend naar 't stemgegons, trachtend den wrevel van teleurstelling weg te praten in zich zelf. 't Was immers heel natuurlijk! Waarom zou hij nu juist naast haar gezet zijn, nonsens, nonsens!
En zij liet ze alleen. Zij zagen elkander aan. En poèften het uit van het lachen.... Stil toch! riep Cecilius, die zelve stil gierde als Cecilianus gierde. Niet zoo lachen! waarschuwde te gelijker tijd Cecilianus. En zij gierden te zamen, hun vuisten voor den mond. Hoe vindt je die moèder van ons? en Cecilius hield zijn maag vast en kromp in een.
Op onze vraag of er dan werkelijk van al die verhalen niets waar is, deelt hij ons mede dat de toestand werkelijk niet rooskleurig genoemd kan worden, doch dat reizende vreemdelingen niets te vreezen hebben zoolang zij stil huns weegs gaan, zich niet te veel bemoeien met het volk en vooral geen nieuwsgierige vragen doen of een kijkje willen nemen in de woningen.
Toen zij haar waarnemen in haar, hem, die stil bleef, zag naderen, en toen zij zag op zijn hoofd, dat onder haar kwam, en zijn gezicht van boven af, begreep zij zijn lichaam niet en begreep niet meer hoe zij hem kende.
Dra zaten wij de vijand op de hielen, die door onze kort op elkander volgende aanvallen aangehitst, snel en in volslagen vlucht voorttoog. Wij dreven hen in de richting van een lager, door de Prinsloo's en Botha's aan een kleine spruit opgeslagen. Geen geweervuur klonk ons tegen. De vluchtende Zulu's snelden het lager voorbij. Waarom bleef alles zo stil in het kamp onzer vrienden?
Woord Van De Dag