United States or Kyrgyzstan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Met uw verlof.... ik ga eens even zien of de bruid al op is." Dit zeggende liep hij de zaal uit. "Wat lang?" zeide Dominee: "mij dunkt er staat niets in, dan hetgeen er in moet staan. Laat ons zien," vervolgde hij, bij zich zelven, het stuk nogmaals met luider stemme overlezende: "wat zou daaruit kunnen genomen worden: geen spreuk, geen tekst, geen woord?

Moest gij het weten, antwoordde hij, dan zoudt gij geenerlei genoegen meer smaken als gij het ziet. Boelkin schudde het hoofd en zei met jammerende stemme: Gij hebt geen vertrouwen in mij. Hoe zoo? sprak Uilenspiegel. Is het integendeel geen groot bewijs van vertrouwen als ik u zeg: "Spelle wordt gehangen?" Met dat woord alleen kunt gij mij doen hangen vóór hem. Inderdaad, antwoordde zij.

Hoor, hij roept steeds met luider stemme: Mannen broeders! wandelt als kinderen des lichts, vervloekende Satan en zijn ongerechtigheid; wandelt in de liefde onzes Heeren Jesu Christi, maar óók, maar óók omgordende uwe lendenen en heffende het zwaard tegen hen, die afhoereeren van den eenigen God, en valsche goden offeren voor Zijn heilig aangezicht.

Ach, was zij geen beeld van mijn leven, ook zoo plotseling verstoord, verbroken, vernield? Was dat klagend geluid, die doordringend weemoedige toon der vallende wateren, niet als een echo mijner eigene ziel? Ik stond stil, en zette mij neder aan den oever, luisterend naar de stemme, die al dieper en dieper in mijn gemoed doordrong.

De vogels zijn gevlucht, de takken breken; verloren is de stemme mij gegaan!–De winden spreken. Wanneer ben ik U naast, o God, of verst, dat wilde ik weten: wanneer ik mij, in 't donker kot, vernibbele , aan de keten; of dan, wanneer ik henentie en vliege, schier vermeten, naar 't licht, dat ik zoo geren zie? o God, dat wilde ik weten. 'k Heb overal mij zelven meê, omhooge en aan de keten!

Robrechts zuster, verwonderd over den scherpen toon van Dakerlia's stemme, aanschouwde haar twijfelend. "Gij verwondert mij", zeide zij. "Hoe zijt gij nu eensklaps zulke onverzoenbare Kerlinne geworden? Men zou gaan vermoeden dat gij die schuldelooze Placida eenen bijzonderen haat toedraagt."

Hierop reikte hij het smeekschrift over, hetwelk daarop met luider stemme voorgelezen werd.

Robrecht en zijne ooms zagen haar aan met de twijfelachtige hoop dat zij door het denkbeeld van zulk vreeswekkend gevaar overwonnen, tot de vlucht ging toestemmen. "Welnu, welnu, Dakerlia?" murmelde mher Sneloghe. "Welnu?" herhaalde zij met sombere stemme. "Disdir Vos, de verrader, de lafaard? Ik kan terug in zijne handen vallen? Ja, ik heb er aan gedacht...."

Hij belook haren mond met een zoen en omsloot haar met versche driftigheid in zijne armen. Ze was zeker, al vroeg ze 't met aaiende stemme, dat hij haar niet verlaten zou. Ze wist wel haren onregelmatigen toestand en 't deed haar dikwijls pijne, als ze bedacht wat er in zijn ander leven lag, 'tgene hij niet met het hare beleefde.

Ze was getroffen omdat zijn stemme zoo diep een grondslag had, omdat hij zoo innig bedrukt was, en meteen zoo vaderlijk. Ze zag hoe hij het nieuwe Snoeckboekje met onverschillige vingeren van zich afduwde en nader kwam, dichte bij haar, en zoetekens hare handen toetste. Nu ben ik in waarheid triestig van zin, zei hij.