United States or India ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ten slotte merken wij het bestaan eener derde sage op, die Chrétien zich bij de samenstelling van zijn gedicht van nutte heeft gemaakt, n.l. die van den leeuw van Androcles. De trouw van den leeuw doet de wankelbaarheid der menschelijke gevoelens dubbel sterk uitkomen. Deze drie sagen zijn door den dichter op meesterlijke wijze tezamengebracht en dooreen gevlochten.

LYSANDER. Wee mij; naar alles wat ik las en ooit Uit sagen of geschiedenis vernam, Vloot nooit de stroom van ware liefde zacht; was zij te verschillend door geboort', HERMIA. O ramp! voor needrig dienen al te hoog! LYSANDER. Dan weer, wat leeftijd aangaat, slecht geënt, HERMIA. O hoon! te oud voor een verbond met jeugd! LYSANDER. Dan hing zij van de keus van vrienden af,

In dit lot deelde ook de Tristan-sage; gedurende eenige eeuwen wordt het oude verhaal door de dichters en schrijvers veronachtzaamd. Toen echter gedurende de 18e eeuw de belangstelling voor alles wat de Middeleeuwen betrof, allengs herleefde, werden ook de oude sagen en legenden opnieuw ter hand genomen.

Eindelijk, sagen kunnen ontstaan uit den drang naar verklaring van duistere benamingen; maar dit verschijnsel, dat tot de etymologische volkskunde behoort, behandel ik afzonderlijk, evenals de sagen, die berusten op natuurverklaring.

Alles in die oude sagen en ridderzangen is even grootsch en kolossaal: de menschen zijn reuzen, die elkander granietrotsen naar het hoofd slingeren; de paarden zijn gevleugelde griffioenen, voor wie tijd en ruimte niet schijnen te bestaan.

Trouwens dergelijke ontaardingen behoeft geene enkele nationaliteit zoo ver van huis te zoeken; men vindt ze overal, en daar zoowel als hier, in de afgelegen gedeelten des lands, naast dat fanatisme bovendien nog overgeërfd bijgeloof. Rijk en schoon zijn de sagen in Tirol. De gesteldheid van den bodem, de geschiedkundige strijd om zijn bezit, zijn de voorname bron waaruit ze allen zijn ontsproten.

Nu kan ik niet van hier wegkomen, want nu zit zij boven in den boom op me te loeren." "Ja, dat was onattent van me, dat ik ze losliet; maar kan ik je nu niet thuisbrengen?" vroeg ze. Ze had veel sagen gedicht, en was niet weinig verwonderd, dat ze nu onverwachts in gesprek met een van 't kleine volkje was geraakt. Maar in den grond was ze toch niet zoo heel verrast.

Deze Zigeuners hebben een rijke litteratuur van liederen, sprookjes en sagen, waaruit opvallend blijkt, dat dit volk in den grond nobel van karakter is, en inderdaad wie hen tot zijn vrienden weet te maken, vindt in hen niet het leugenachtige bedelvolk, waar ze voor doorgaan, maar een hartelijk en naïef menschenslag.

In Duitschland zal hij kennis gemaakt hebben met de daar bestaande nationale literatuur, o.a.: het Anno-lied, LAMPRECHT'S Alexander, KONRAD'S Rollands-lied; ook de Duitsche sagen van dien tijd kunnen hem niet vreemd zijn gebleven. Zijne minneliederen dagteekenen misschien uit denzelfden tijd als zijne Eneïde.

In dien tusschentijd zijn andere, ook op de bodem van Worms ontsproten, sagen in de herinnering van het volk levendig gebleven, die edele deugden van mannen en vrouwen met onomkoopbare trouw schilderden.