United States or Niue ? Vote for the TOP Country of the Week !


Philippus van Vlaanderen en Willem van Gulik drongen door al de vijandlijke benden tot bij de Koning Philippe le Bel, die daardoor in groot gevaar geraakte.

"De genade die Uwe Majesteit mij kan bewijzen zal mij nooit te duur staan. Uw bevelen zal ik eerbiediglijk volbrengen. Maar mijn kind, o Koning, mijn kind!" "Uw kind?" herhaalde Philippe le Bel twijfelachtig. Nu dacht hij aan Johanna van Navarra, die de dochter des Graafs van Vlaanderen niet gewillig zou loslaten.

In de aankleeding van het geestelijk leven zelf dringt somtijds die honger naar kleur en schittering door. Broeder Thomas vaart heftig uit tegen alle weelde en overdaad, maar het eigen getimmerte, vanwaar hij spreekt, is door het volk behangen met de rijkste tapisserieën, die men krijgen kon. Philippe de Mézières is het volkomenste type van die prachtlievende vroomheid.

Philip Helmond bestaat niet meer; maar de acteur Philippe, die geen broeder meer heeft, hij haat den man die al dieper zinkt naarmate hij hooger rijst in de schatting der wereld; hij veracht den man die, misschien uit naam van een grijzen schijnvrome, hem geld komt bieden voor 't breken van zijn woord. "Lees Virginie," zegt de jongere Helmond, en geeft haar het schrift.

Philippe de Commines, Mémoires, ed. B. de Mandrot (Coll. de textes pour servir

Doch wij geven daaraan niet toe: de hooge spitsen der gewelven wijzen naar boven, niet naar de bedruktheid der aarde. Daar staan wij voor het prachtige koorhek met de marmeren hoofdpijlers en borstwering en de bekende vormen der barokperiode, uit een legaat van Philippe Diodati, in 1681 te Dordrecht geboren.

Het kruis zal rood zijn, de gordels van leer of van zijde met hoornen gesp en verguld koperen versiering. De laarzen zullen zwart zijn en de kaproen rood. Ook het ordekleed der broeders, servanten, klerken en vrouwen wordt nauwkeurig beschreven. Van die orde kwam niets, Philippe de Mézières bleef zijn leven lang de groote kruistochtfantast en plannenmaker.

Philippe le Bel en zijn gemalin Johanna van Navarra hadden, om in hun losse verkwistingen te voorzien, al het geld des Rijks in hun schatkisten getrokken, en nochtans waren de overgrote sommen, die hun door het volk werden toegestaan, nooit toereikend geweest om hun onverzadelijke begeerten te voldoen.

Het Franse leger was nu wel vernield, maar het was zeker dat Philippe le Bel nieuwe en talrijker benden in Vlaanderen zenden zou om de hoon, hem geschied, te wreken.

Op dien tocht kort hij zich den tijd, door met twee of drie wapenbroeders: Philippe d'Artois, diens seneschalk en een zekeren Cresecque, een dichterlijke verdediging te geven van de edele, trouwe minne, zooals zij den volmaakten ridder betaamt: Le livre des Cent ballades. Goed, waarom niet? Het moest hem leeren, dunkt ons, de wereld niet langer door dat gekleurde glaasje te zien.