United States or Pakistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij zuipt liever dan hij verdrinkt! Eerst in regen, nu in wijn! En de "paraziet" glimlachte, omdat hij gewaardeerd was geworden en nipte aan zijn kroes, want hij was heel matig. De Gallen draaiden om de nieuwe gasten rond.

Meestal zonder geld op zak, woonde hij even buiten Rome.... bij Nomentum, of in het stadshuisje, dat Domitianus hem had geschonken, maar waar hij ver van de waterleiding was.... Zij hadden hem allen wel eens geld gegeven, geleend; hij kwam bij hen allen geregeld middagmalen maar hij had niets van een paraziet, o neen; hij vroeg hen allen weêrom in zijn huisje zijn gast te zijn, aan eenvoudige, gezellige maaltijden, met een goedkoop wijntje, maar bij kout, die schitterde van geest en vernuft; o neen, hij was te veel de Hispaniër gebleven, hij te Bilbilis geboren, om niet zoo gastvrij terug te zijn, als hij kon, mild met zijn enkele duiten, een ham voor zettende, die al een paar maal was voor gezet, en dat in eenvoudig aarden vaatwerk van Aretium, maar met zoo veel gratie en levensblijheid, dat zij er de kostbaarste banketten om hadden in den steek gelaten.

Er was éen helsch geschreeuw, een tumult; ginds, in den donkeren theaterput, immensen halfcirkel vol schaduw, vaag maan-doorvloeid, zat dichter en dichter het binnen gedrongen volk te kijken. De een na den ander drong binnen; het was reeds als een voorstelling. Maar de tweelingen hadden den "paraziet" op de planken gegooid en hamerden er met hunne ronde meisjesvuisten op los.

Ze speelden de vrouwerollen, maar ze waren sterk genoeg om dien "paraziet" op zijn donder te geven, schreeuwden ze.

Dan gaan we allen met je meê. Paraziet, hoor eens.... De "paraziet", fijntjes geknepen zijn in het leven matigen, dunnen mond, gehoorzaamde. We spelen morgen de Menæchmi. Goed, dominus.... Hoor je, senex-Eén? Ja, dominus.... De heilige "Bacchides" zouden op die bloedgedrenkte planken worden ontwijd.... Eerst maar de Menæchmi om ze rein te wasschen.

Dorsten zij ook eens van te voren een grapje zich veroorloven met hun dominus, hem plagen over zijn angst om zijn "tweelingen" te verliezen, naderde de dag der eerste voorstelling, dan dorst zelfs de senex niets meer en de "paraziet", fijntjes, hield zich koest. Terwijl de dominus raasde, zwegen zij allen stil.

Mijn arme adulescens!! jammerde de dominus. Hij was een uitstekende komediant en de vrouwen, ach, die mochten hem zoo gaarne! Juist die onheilsnacht was hij terug van zijn patricische beschermster! En dan mijn twee "grijsaards": de een wordt waarachtig Christen en de ander gaat er van door! En mijn "paraziet", o Bacchus, mijn "paraziet" ligt met gebroken beenen!!

Ja, jij hadt maar....!! vielen Cecilius en Cecilianus in. Een prachtige rol in die "Bacchides"! In die heilige "Bacchides"! Paraziet, zei de dominus; ik zal je niet laten geeselen. Neen, dominus, zei de "paraziet". Op éen voorwaarde. Ja, dominus.... Dat je morgen zóo goed als je kunt je rol in de Menæchmi speelt. Ik beloof het je, dominus. En overmorgen? vroegen de jongens.

En omdat de drie mannen zaten te praten, gingen zij om hen staan, als goede kennissen groetend, toen luisterend, zich rekkend.... Uit een nauw zijslop kwamen slenterend de "paraziet" en Syrus, de "slave-rol".... Wie is die Johannes? vroeg de dominus.

Een vreemd man, zei de senex, starende.... Hij is slank en geheel wit van haren.... Hij is vijf-en-tachtig, hoorde ik.... Hij is bisschop van Efezus, zeiden ze me.... Hij is de boezemvriend geweest van Christus. Christus? vroeg de dominus. De "paraziet", de "slave-rol" wisten er van. Christus, zeker.... zei Syrus. De leeraar van de Christenen, natuurlijk! zei de "paraziet".