United States or Saint Lucia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ja, dat is ook wel zoo. We hebben een waterleiding, door de Engelschen aangelegd. Booze menschen spotten en zeggen: de Engelschen hebben ons water gebracht en de Zionisten alleen maar steenen. Namelijk, van de Universiteit. Maar onze waterleiding is altijd nog slechts eene betrekkelijke waterleiding. Zij brengt het water niet in de huizen. Er zijn kranen op straat, waar men tappen kan.

De zwaarste rampen brachten mij altijd als in de onmiddellijke gemeenschap Gods, omdat ik mij vasthield aan Hem als ziende den Onzienlijke, en in de grootste smarten had ik dan de hoogste vreugde. Zoo ging 't ook dezen dag. Een oogenblik overwoog ik, wat mij te doen stond, naar huis te gaan, of door te gaan.

Daar we in de laatste uren geen van onze vlaggen hebben gezien, zijn we blij met die ontmoeting, vooral omdat een gevaarlijke plaats, gelegen op ongeveer 75 kilometer van het station, in de buurt moet wezen. Ook den volgenden dag dichte nevel en een sterke oostenwind met sneeuwjacht. Men kan geen paar pas vooruit zien, en we naderen het verraderlijke deel van den gletscher!

Help me! Mijn God! Eline! kreet Jeanne verpletterd. Help me, toe.... ik ben van.... hen weggeloopen.... toe, help me of ik zal doodgaan. Zij was druipnat voor Jeanne's voeten neergezonken, terwijl ook de trap droop van het vocht, dat uit haar sleependen mantel vloeide. Mijn God! Eline! Eline! kreet Jeanne, die hare oogen niet gelooven kon.

"Boeh! je kijkt weer zoo leelijk!" zegt de gemeenzame deerne die vooral den majoor dient; en dan: "Daar is de krant." "De krant? waar?" "Hij staat op de trap." "De krant op de trap!? Alle duivels, wat moet dat beteekenen? Ik versta geen gekheid." "Ojee! is het weer zóó laat. De krant: wel, Kippelaan met z'n spillebeenen." "Niet thuis!" "Nee dat zie ik ook."

Ook prof.

De jonkvrouw kwam door het klein achterhekje, ook heel eenvoudig en geenszins opvallend in het donkergrijs gekleed met een zwart stroohoedje, den boomgaard opgetreden. Haastig, met groote, donkere oogen van emotie en een warme kleur over haar ingevallen wangen, kwam zij, door den bruinen jachthond gevolgd, naar Rozeke toe. "Is hij daar, Rozeke?"

"Als u iemand op de rechter wang slaat, keer hem ook de linker toe, en ontneemt u iemand den rok, laat hem ook den mantel...." dacht Alexei Alexandrowitsch: "Ja ja!" riep hij met zwakke, klagende stem uit: "Ik wil de schande op mij nemen en sta ook nog den zoon af; maar ... of het niet beter is het niet te doen ... Overigens, doe, wat ge wilt!"

Uiterst zelden bezoek krijgende van vreemdelingen, schijnen de Boegineezen de gezelligheid ook weinig of niet onder elkaar te zoeken, getuige het verspreid uit elkander wonen, waardoor groote kampongs zeldzaam worden aangetroffen.

Bij het binnenkomen had ik mijn harp tegen den wand gezet; ik legde nu ook mijn reiszak neer en zette mij op de aangewezen plaats. Maar toen ik mijne beslijkte en natte voeten bij het vuur uitstrekte, spuwde mijn grootvader in die richting, zonder een woord te spreken, maar als eene oude kat die nijdig wordt.