United States or Saint Martin ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Heeft die khanoem Shâh," zoo vraagt zij na eenige oogenblikken van diep gepeins, "ook verschillende echtgenooten in haar anderoen?" Ik reken dat het nu tijd is om onder mijn doek van daan te komen.
Hij beklimt met de meeste zekerheid steile rotsen, en siddert niet wanneer hij aan zijne voeten een' gapenden afgrond ziet, en met wellust kan hij, staande op eene rotspunt, den koelen bergwind opsnuiven. Of hij nu in alles het beeld van den voormaligen en tegenwoordigen Arabier is? Neen, niet in alles, maar toch in veel.
En beneden vertrokken juist de gasten; zij verstond duidelijk de woorden, bij het afscheid gesproken: "Ja, ja, Bernard, zoo gaat het in de wereld!" sprak de predikant; "het leven baart vreugde en smart nu, als wij eens als oude luidjes over het verledene spreken, zal het hoop ik niet zoo droevig luiden, als het verhaal van heden avond, en wij kunnen dan zeggen: Ziet kinderen, het is ons beter gegaan dan wij verdienden; wel, Bernard, ik zie u waarlijk al grootpapa, en Lise naast een flinken man op den molen.
Stil dus! sluip, onhoorbaar zacht, nader. Ziet ge hem nu? Niet?
In het krijgswezen beteekent het de oefening in het marcheeren. De gewone pas heet plenus gradus, de versnelde pas decursio. Het feest komt nog in den laten keizerstijd voor, en wordt gewoonlijk op den 2den Febr. gevierd. Ambusti, zie Fabii no. 8-13. Amenanus, Amenanos, riviertje op Sicilia, dat door Catana stroomde en nu en dan uitdroogde.
Er is éen, dien ik te lief gehad heb." "Kind, je weet niet eens wat zonde is. Je weet niet hoe onschuldig je bent. Gösta Berling wist immers niet eens, dat je van hem hield. Neem nu in je huis de plaats weer in, die je toekomt. Je hebt niets kwaads gedaan." Zij doen haar moed herleven voor een poosje, en zijn op eens zelf zoo vroolijk als kinderen. Gelach en scherts klinken om de tafel.
Eenige kleine geschenken brachten de krijgers tot bedaren, doch Columbus achtte het minder wenschelijk hier te landen en toog verder. Toen nu evenwel bleek, dat zijn schip lek geworden was, zocht hij eene geschikte baai op om daar het vaartuig te laten herstellen. De inboorlingen schenen besloten te hebben, niet te dulden, dat de Spanjaarden landden.
"Men spreekt onwaarheid!" herneemt Helmond op zonderling geheimzinnigen toon: "Ik heb 't u vroeger al gezegd: wij hebben een bron van inkomsten.... Zij, ja zij.... Niet ik...." Hij ziet haar zeer strak in de oogen: "En als hij sterft, dan.... ja!" Ellendeling! klinkt liet weder, doch alleen voor hem verstaanbaar. En zich haastig afwendend zegt Helmond, dat hij nu naar huis moet.
Niet dat die hier ook al geweest is; was dit zo, Rien du Tout zou my dat wel gezegt hebben; zy is, zegt zy, "met een Helm geboren, en kan kwaad "zien". Nu, dat kunnen er wel meer, en ook al daar het niet is; ook Naatje? Foei, dat gy my zo in den pekel laat zitten!
Straks komen groote broer en zus; die brengen geld mee, om brood te koopen." Nu ging de deur open, en de grootere kinderen kwamen binnen. Ze hadden den geheelen dag met boschbessen geloopen. Ze waren doodmoe en hadden honger ook. De eerste vraag was: "Is de pap klaar, Moeder?" Toen begon de moeder te schreien. En de Vader vroeg: "Waar is het geld?"
Woord Van De Dag