United States or Oman ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het Engelsche Jodendom was schier altijd een tak van het Fransche, want uit Frankrijk kreeg Engeland vermoedelijk, tegelijk met het Christendom, zijne eerste, nog weinig talrijke Joden, en later met de Noormannen onder Willem den Veroveraar een aanzienlijker aantal.

De sagen vertellen dat de eerste vestigingen in Groenland en Vinland op dezelfde wijze plaats hadden, terwijl de Noormannen namelijk landden waar hunne huisgoden aan de kust dreven. Het begin van het verhaal.

Dat was als de echo, over eeuwen, van die algemeene smeeking die eens ging door oude abdijen en kloosterkerken: Van de woede der Noormannen verlos ons Heer!

Dat in de Alpen, in het zoo nabij het Hasli-dal gelegen Wallis, ook de Noordelijkste sporen der aanwezigheid van de Saraceenen of Arabieren uit het Zuiden gevonden worden, is boven reeds medegedeeld, en zoo hebben dus deze ver verspreide tijdgenooten, de Noormannen en de Arabieren, in de binnenste kern van het Centraal-gebergte, waaruit onze rivieren ontspringen, elkander even zoo ontmoet als op de Middellandsche Zee.

J.F. WILLEMS, in zijne uitgaaf van Reinaert de Vos, haalt de volgende verzen aan uit eene genouchelijke clute van nu noch: Ic wil u belesen ende besweren By cocketoysen, by neckers, by maren Ende by den drollen.... In het midden der stad Brugge stond eene sterke vesting, weleer als wijkplaats tegen de invallen der wreede Noormannen gebouwd. Men noemde ze den Burg.

De beste Zweedsche geschiedschrijver, Geyer, gelooft aan deze sage. Zoo heeft men ook de omstandigheid, dat de sage van Willem Tell in Skandinavië eveneens, met hetzelfde appelschot, met denzelfden voor een tyran bestemden pijl, verhaald wordt als in Zwitserland, met dit indringen der Noormannen in de Alpendalen in verbinding gebracht.

Hier verschenen zij, snel als de wind, midden in het gewoel eener jaarmarkt; ginds staken zij de woningen der menschen in brand, doodden al wie zich durfden verzetten, stalen het goud-en zilverwerk der inwoners, de heilige vaten der kerken. «Van de woede der Noormannen, verlos ons Heer»! baden de menschen en weinigen waren er, die tot verdediging durfden overgaan.

In den jaare 779 vielen de Noormannen by Westerbierum, daar boven van gemeld is, in Friesland, en versloegen den edelen Heermana: waarom de Friesen, zeer verbittert zynde, by de 400 Noormannen versloegen, en ontroofden hunnen geplonderden buit. Des de Noormannen, in hunne schepen vluchtende, doorgingen.

van Sexbierum, die een hertog van Zweden in een slag bij Kollum zou overwonnen hebben. van Minnertsga, wordt als een onversaagd krijgsman geroemd, die in den strijd tegen de Noormannen zijn leven liet. trachtte de kusten en havens tegen die vijandelijke aanvallen te versterken. woonde te Stavoren, hetwelk destijds door handel en scheepvaart in aanzien toenam.

Waarschijnlijk had hij van de ontdekkingen gehoord, welke de Noormannen in die richting hadden gedaan, en was 't hem bekend, dat men den afstand van Europa's noordelijkste punten tot de Aziatische stranden niet groot rekende. Alvorens de groote onderneming uit te voeren, deed hij eerst onderscheidene kleine zeetochten. Zuidwaarts bezocht hij Madera, de Kanarische eilanden en de kust van Guinea.