United States or Bahamas ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik kwam eens een beer tegen op een nauw pad maar dat vertel ik wel op een andere plaats. Het geroep zweeg; het bosch was donker en stil toen ik terugkeerde. Ik liep zoo gauw als ik kon naar de plek waar ik terug was gegaan, zonder mij in acht te nemen of voorzichtig te loopen, want hoe ik ook kraakte, de beer zou het toch toeschrijven aan de wanhopige moeder.
En als in zulke omstandigheden moeder dan eens op beraad met de wijze juffrouw in de stad uitgaat, ziet, zoo keert zij menigmaal met een schat van vertroosting en bemoediging voor al de haren terug in den schoot des gezins. En daarna kunnen wij dan weder uit verruimde borst jubelen, dat wij ons houden aan de "natuur," en van wat niet uit de "natuur" te verklaren is niets moeten hebben.
Zijne echtgenoote was spoedig bezig om voor het linnengoed te zorgen. Toen de graaf zich wilde verontschuldigen wegens de moeite, die hij haar maakte, zeide ook zij: "mevrouw uwe moeder en uwe zusters hebben in vroegeren tijd zich voor mijnen echtgenoot diezelfde moeite gegeven!"
Zij is toch schoon genoeg, Signore, zeide zij op scherpen, verbitterden toon, gij zult ze niet schooner ontmoeten. Moreau zag op. Hij zag nu de uitnemend schoone maagd aan, zooals zij daar stond, na de daad harer moeder. Haar gelaat gloeide van het naar het hoofd gestegen bloed, de oogen fonkelden.
"Ha, dan gevoel ik eerst, dat ik moeder ben, wanneer ik weet, dat ik mij opoffer voor het geluk mijner kinderen." "Goed; maar indien het werk nu eens voor lang wierd gestaakt? Indien een onzer ernstig ziek wierd, wat dan?" "Dan, Adriaan, dan zouden wij het schikken volgens Gods beslissing. Het onmogelijke kan men niet doen."
Zij had gelijk toen zij thuis kwamen, waren er geen woorden noodig, want Vader en Moeder zagen nu duidelijk, wat zij zoo gehoopt en gebeden hadden, dat hun bespaard mocht worden.
"Je weet maar al te goed lieve kind, wat je vader het harte brak," antwoordde Schelting: "Gisteren was het immers juist een maand geleden dat je onvergetelijke moeder van mijne zijde werd gerukt!
Welk een wonder is de liefde, die het gevaar vooruit-gevoelt. Al eer de lijkzang had geklonken, was het geluid in haar ziel geweest, en wat nu refreinde, was slechts een echo. "Moeder, moeder, moeder mijn! Wie zingt er zoo droeve?" "Mijn dochter, het zijn de pelgrims van Sint-Jago." "Moeder! laat zij heengaan. Het is als de lijkzang van priesteren voor eenen doode.
"Monebor Moneberis Monebitur Monebimur Monebimini Monebuntur" antwoordde kleine Marius. "Ja, je bent een flinke jongen! Je bent de knapste van de heele klasse in 't Latijn, dat zei de rector vandaag weer, toen hij hier was. Maar je kende hem niet. Maar mij ken je wel, niet waar, lieve Marius? Je kent Moeder wel, is 't niet? Je kent me wel?"
Aan zijn moeder had hij den geheelen avond niet gedacht, maar toen hij in zijn bed lag, herinnerde hij zich haar plotseling en bad met zijn eigen woorden, dat zij morgen, als hij jarig was, mocht ophouden zich te verbergen en weer bij hem mocht komen. "Wassili Lukitsch, weet u, wat ik nog meer gebeden heb? Wat in 't geheel niet bij het gebed behoort?" "Vlijtiger te leeren?" "Neen."
Woord Van De Dag