United States or Djibouti ? Vote for the TOP Country of the Week !
De bezoeker begon met een luchtig praatje, dat in het minst geen kwaad deed vermoeden, sprak verder over allerlei onbeduidendheden, maar eindigde met de verklaring, dat de dichter zijn huis verlaten en met hem mee moest gaan. Fokke Simonsz., begrijpend dat het doelloos zijn zou, zich te verzetten, onderwierp zich, ondanks het gejammer van zijn gezin, aan het lot dat hem wachten mocht.
Hun vaders en de voorvaderen deden hetzelfde, en de vrouwen zouden de eersten zijn, om een jonge vrouw hard te vallen, als zij klaagde of zich verzette. Veel vrouwen, vooral die van den Povindah-stam, zijn prachtexemplaren van haar sekse. Die menschen leggen honderden mijlen af van Khorassan naar Indië en nemen hun hebben en houden mee, kinderen en have en goed.
De commandant Dieulafé kwam er den dag na de ramp en voerde naar Fort de France tweehonderd-veertig kustbewoners mee. Hoe goed kan ik mij, staande op het dek der boot en kijkend naar het wegje, dat Saint-Pierre met Carbet vereenigde, het drama voorstellen, dat daar moet zijn afgespeeld.
"Wat wij verlangen is het volgende: Wij vermissen nog vele dingen, die gij ons afgenomen hebt; die geeft gij ons allereerst terug. Zoodra de dag aanbreekt rijden wij weg, en nemen de hoofdmannen en deze vijf krijgslieden mee als gijzelaars.
»O nee, nee, 't hoeft niet,« zei de jonge vrouw, Oliver's hand vattend. »Ik ben al beter. Ga dadelijk mee naar huis, stoute jongen! Kom!« »Wat is er eigenlijk gebeurd, juffrouw?« vroeg één van de vrouwen.
Het plan werd aan vader en moeder medegedeeld, en er werd besloten dat wij, behalve Koosje, nicht Christientje zouden vragen, eene jonge juffrouw van drieëntwintig jaar, die zeker gaarne mee zou gaan, daar zij niets te doen had dan bij een knorrige tante te zitten, die twee meiden hield en nooit uitging.
"Ik dank u, dominé, dat is heel vriendelijk van u." "Hoe staat het er nu meê?" "Alles wijst er op, dat het normaal en goed verloopen zal; maar 't is toch altijd..." "Natuurlijk. Het is juist een oogenblik om te bidden en den Heer aan te roepen."
Nu weer samen ... karre, karre, kra, kra ... steek uit je armen ... neem me mee ... wil je niet? Goed, Arend! Zet je hoed op ... wat fladderen die linten ... hoe heetje? Warre, warre, warre, wou ... ik kan 't niet helpen ... 't was die eend. Zeg, hoe heetje? Sine, sine, sine, si ... wat is dat voor 'n naam, si?
Ga met mij mede, Marten; hier kun je toch niet langer blijven. Je huis is verbrand en je ouders zijn er niet meer. Kom meê, arme jongen. Mijn huis zal jouw huis zijn..."
En nu, mijne vrienden, moeten wij scheiden, want er ligt een berg van werk voor mij, en nog van daag rukken wij op naar het oorlogsveld, dat wij waarschijnlijk te zoeken hebben tusschen Johannesburg en de westelijke grenzen." De grijsaard en Frits Jansen waren opgestaan, en de kommandant staarde den ouden Voortrekker in de oogen. »Gaat gij mee?" vraagde hij, »gij zijt boven de jaren "
Woord Van De Dag