United States or Mozambique ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Mama, mijn lieve, beste mama, ach, zeg toch in 's hemels naam niets meer!" "Ik zal zwijgen." zeide de moeder, die de oogen harer dochter met tranen zag gevuld. "Een enkel woord slechts, mijn duifje; gij hebt mij beloofd voor mij geen geheimen te hebben, niet waar?" "Ja, nooit mama!" antwoordde Kitty blozend en zag haar moeder recht in het gelaat. "Nu heb ik echter nog niets te zeggen.
Maar... mama heeft zoo'n fameus-erge hoofdpyn. Je kunt het vragen aan de juffrouw. Niet waar, juffrouw? De juffrouw getuigde naar Pompile's zin, en de nogal fameus-erg zieke mevrouw knikte met het hoofd. De kleine jongen werd weggezonden, met verzoek z'n beestje niet anders te behobbelen dan in de mangelkamer. Nu, dit deed hy, en 't huis dreunde er van.
En toen was de Juffrouw goed aan Mijnheer bevallen, en zoo wederkeerig; en hij zocht verkeering over haar; maar haar oom had veel tegen hem, omdat hij geene zaken aan de hand had, en hij had toch geld genoeg om te leven, en goed ook; dus dat was onredelijk; en de mama van Juffrouw Elize had er niets tegen, maar zij zat ook al onder dien oom, en zij woonde daar in huis.
Nee majoor, pardon, dat is van middag al meer gebeurd, een Debecque ben ik niet. Mama heeft me lager bij den weg gehouden. Mijn vader heette Hardenborg, om je te dienen. U bent ook in Indië geweest niewaar?"
Hierom, mijnheer de candidaat, omdat het bewijst, mijnheer de candidaat, dat de groote dichter Beronicius bij leven noch sterven medicijnen gebruikt heeft." Daarop nam hij zeer laconiek een handvol ulevelletjes, stak ze in zijn zak en fluisterde mama Witse in: "voor me kindertjes". Het geheele gezelschap lachte, vooral mevrouw Van Hoel, en het: "die Wagestert!" enz. was in volle kracht.
Frédérique vertelde van dien avond toen mevrouw haar heur geheim ontlokt had. Die mama! sprak hij zacht, toen zij geëindigd had. Dat heeft ze me ook niet verteld. Wanneer was dat? Kan je je dat herinneren? Eergisteren. En gisteren ochtend kreeg ik een brief om over te komen. Een brief over geldzaken! Zij zagen elkaâr zacht glimlachend aan.
"Dus heb jelui besloten op reis te gaan. En wat wil je dan met mij beginnen?" "Het is, geloof ik, het beste, dat gij thuis blijft!" sprak zijn vrouw. "Precies zooals je wilt." "Mama, waarom zou papa niet met ons op reis gaan?" vroeg Kitty. "Dat is voor papa en voor ons veel aangenamer." De oude vorst stond op en streek met zijn hand over Kitty's haar. Ze hief haar gelaat op en lachte gedwongen.
Na de behoorlijke morgenbegroeting vernam Mevrouw dezelfde vragen met nog enkele andere vermeerderd: eer zij beantwoord waren, kwam, zonder op het binnen te wachten, Jan in, pakte Mama eerst hartelijk en vroeg toen: »Waarom is Papa al naar het kantoor gegaan, Mama? Al driemaal heb ik de telefoon gehoord; zeker is het antwoord: in gesprek; of zou Guus nog niet op wezen?«
"'k Heb er geen tijd meer voor, Albertientje, en bovendien, sedert je moeder dood is, heb ik er den rechten lust niet meer in; wij maakten altijd samen muziek en..." "Mama is nu al bijna twee jaren dood, is 't niet zoo papa?" "Ja, kind, en Henri al anderhalf jaar." 't Is een oogenblik stil, doodstil in de kamer.
»Waren het maar apen!» zei ik. »Dan konden wij ze naar Artis sturen en dan hadden wij er geen last aan. 't Is eene mooie geschiedenis: al ons goed is door- en doornat. Wat moeten we nu doen?» »En wat zal Mama wel zeggen,» kreunde Pieter, die niet zwemmen mocht. Wij hadden daar geen zorg over, want wij hadden permissie. »Al mijne kleeren zijn gezonken! Wat moet ik nu beginnen?»
Woord Van De Dag