United States or Gibraltar ? Vote for the TOP Country of the Week !
"..... En moeder kreeg van vader een pillendoos," vertelde Liesje, "waarop geschreven stond: 'de beste medicijn', en waarin reisgeld lag, om naar Italië te gaan. Gij weet immers, Nelly, de dokter heeft altijd tegen mama gezegd, dat zij den winter hier niet moest doorbrengen, maar zij was er altijd tegen; nu echter heeft zij half en half toegegeven " "Zij gaat toch niet alleen?" vroeg Nelly.
Zoo gaat het goed!» »Jammer, dat we geen mangel hebben!» riep Bob. »Of een strijkijzer!» zei ik. »Dat hindert niet!» zei Karel. »Als het maar droog wordt!» »Ja, zoo droog, dat Mama er niets van merkt!» »Neen Piet, daar behoef je niet op te rekenen, hoor. Of je moet je een paar uren te bleeken leggen!»
»Neen, jongejuffrouwen, maar Mevrouw is al gekleed naar beneden gegaan.« Na enkele sekonden wordt er aan Mama's kamerdeur geklopt en op het binnen! klinkt het als uit één mond: »Mama, heeft Gustaaf getelegrafeerd? Weet u er alles van? Is de Koningin wel?« »Maar kinderen, ondeugden! Zul je eerst je Moeder goeden morgen zeggen; jullie doet me schrikken met al je nieuwsgierige vragen.«
Ik vind het zoo overdreven van je. Elsje is immers een heel aardige naam en je doet er haar zoo'n verdriet mee dat je nog altijd Lizzie zegt! Zij doet zelf haar best om hier te wennen en zich naar mijn zin te gedragen, waarom wil jij nu ook niet een beetje vriendelijker voor haar zijn?" "Ik begrijp u niet, mama," zei Cécile, terwijl zij zich met een zucht in een gemakkelijken stoel liet vallen.
Hij heeft ons voor het raam gezien. "Wat een heerlijk weer hè? Rob, ik ben je meisje tegengekomen in de Kalverstraat." "Zoo, liep ze in de Kalverstraat?" "Met je mama." "Zoo." "Wat zijn jullie stil. Heb je ruzie gehad? Zeg, jij bent ook vroeg bij de hand! Koffiedrinken om half drie. Hoe kan je vanmiddag eten!" "Is er nieuws in de stad?" "Ja een bulletin. Ooms heeft verloren."
Frits hoorde de laatste woorden niet eens meer, hij was de kamer al uit en heel spoedig daarop het huis. "Ga jij nu maar dadelijk naar bed, kindje," zei mevrouw d'Ablong tot Cécile, die erg uit haar humeur was, "anders heb je morgen nog hoofdpijn. Je zult toch wel al moe zijn." "Ja mama, ik blijf natuurlijk niet op," zei Cécile wrevelig, "ik zou niet weten waarvoor ik dat doen zou.
Helmond, echter al spoedig bemerkend dat hij reeds volkomen op de hoogte der geschiedenis is, kan intusschen zoo van terzijde gedurig eens naar Eva luisteren, om haar blijde instemming te vernemen met alles wat mama vooral in deze zaal te roemen en te bewonderen vindt.
"Je doet wat mama wil, niet wat je zelf wilt, dat spreekt," zei Cécile beslist. "Natuurlijk zou het voor mij oneindig prettiger zijn als je er niet bij waart, maar mama heeft mij zooeven gezegd dat zij er bepaald op gesteld is omdat het jouw grootmoeder plezier zal doen en nu gebeurt het natuurlijk." "Mijn grootmoeder is de jouwe ook, Cécile," zei Elsje met bevende lippen.
Maar de knaap gevoelde het en beantwoordde den koelen lach van zijn vader niet. "Mama? die is opgestaan," antwoordde het meisje. Stipan Arkadiewitsch zuchtte. "Dus heeft ze weer den ganschen nacht niet geslapen!" dacht hij. "Is zij opgeruimd?" Het meisje bloosde.
Hoe vindt u toch wel, mama, dat verschil bij de vorige maal, dat ik hier was! Kijk toch eens, hoe verrukkelijk! Wat zou ik zelf graag zoo'n huis hebben. Jij ook niet, man?" De heer Palmer gaf geen antwoord, en sloeg zijn oogen zelfs niet op van de courant. "Mijnheer Palmer hoort mij niet," zei ze lachend. "Dat doet hij wel meer, soms. Zoo grappig!"
Woord Van De Dag