United States or Mozambique ? Vote for the TOP Country of the Week !


Maar dáár dáár ja, dat was zijn stap in de gang; "Nelly," riep de jonge barones met half gesmoorde stem, en het jonge meisje vloog op en naar de deur, die geopend werd een man trad binnen. "Army!" jubelde de zuster. "Army!" klonk het ook van de lippen der moeder, "Army, zijt gij het?" "Ja, mama," antwoordde hij met doffe stem, als dwong hij zich met moeite om kalm te schijnen.

Een flauwe glimlach omspeelde de lippen van den krijgsman, toen hij antwoordde: „Moed?

Zeker is het dat de reizigers moedige mannen waren, die den dood in het aangezicht durfden zien. Geen klacht kwam over hun lippen. Zij waren besloten tot het laatste oogenblik te strijden, alles te doen om hun val te vertragen.

Hij kan er zeker van zijn, dat de duivel in eigen persoon tegenwoordig zal zijn!" Nauwelijks waren deze woorden over zijne lippen gekomen, of een doordringende kreet drong van de overzijde der beek tot hem door en zich omwendend zag hij tusschen de hooge struiken den groenen ridder te voorschijn komen.

Een gul antwoord lag mij op de lippen, maar nog intijds hield ik het terug bij de overweging dat men met haar op niets rekenen kon en dat wijze terughouding in dezen noodzakelijk was. "Ik zou wel moeielijk moeten zijn zoo ik het tegendeel zei," bracht ik uit, mij zelven tot laconisme dwingende, "want gij hebt u waarlijk gekleed als voor een hofbal, op het decolleté na."

De gids integendeel, bedaard en gematigd, verdunde langzamerhand de rots door eene reeks van lichte, gedurig herhaalde slagen, en maakte zoo eene opening van een halven voet wijd. Ik hoorde het toenemende geraas van den stroom en meende reeds te gevoelen, hoe het weldadige water mijne lippen bevochtigde.

Onder welke liefelijke bewerking had hij de rimpeling van zijn voorhoofd geborgen? Zijne wangen droegen een guitigen blos en zijne lippen hadden de natte helderheid van dauw-malsche morgen-pioenen. Hij sprak losjes: Gij zegt het aardig, Simon, maar ik geloof u niet.

Zijn welgevormde kromme neus, zijn strakke dunne lippen en de geheele bouw zijner ranke leden brachten het gezelschap terstond op de gedachte, dat hij een buitengemeen persoon moest wezen.

Va, bene! Gij vertelt mij niets nieuws overste; het spijt mij, dat iemand zoo zoo " zij hield op; blijkbaar zweefde haar een scherpe uitdrukking op de lippen. De overste zweeg. "Oom," vroeg Army driftig, "wat beduidt dat? Tante kan toch onmogelijk meenen, dat grootmama " "Zwijg," riep de oude dame, en tegelijk hoorde men haar stoel over den vloer rollen.

Hij nam zijn eigen theekop in de hand en zeide: "Nooit meer zal die kop, bezoedeld door de lippen van het ongeluk, door een mensch gebruikt worden". Na die woorden gesproken te hebben, brak hij den kop ten bewijze, dat de thee-ceremonie geëindigd was, en de gasten namen een droevig afscheid.