United States or Saint Barthélemy ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik zal mijn valk in zijn kamer nemen en hem altijd gezelschap houden. Vrees niet dat ik hem aan de dienstboden zal overlaten: mijn eigen hand zal hem de drinkschaal aan de lippen houden. Ho! Het zal mij een grote vreugde zijn indien hij geneest."
Een zucht van verlichting kwam over Dorians verdroogde lippen en de kleur kwam terug in zijne wangen. Vraag hem dadelijk binnen te komen, Francis. Hij gevoelde, dat hij weêr zichzelven was. Zijne bui van halfheid was voorbij. De man boog en trok zich terug.
Zijn hart was gebroken; nog immer zweefde voor zijne lippen de bittere galbeker der schande, dien hij in zoo korten tijd schier tot den bodem had geledigd. IJselijke gedachte! Hij had zijn leven gewaagd om een mensch te redden, en de menschen haatten en vermaledijdden hem nu! Men wilde hem met modder werpen en hem steenigen als eenen dollen hond!
Ze voelde 't heel duidelijk, vermits al meer en meer haar geest vergrijsde in de algemeene harrewarrije van tinten en klaarten. Ze beet dan op hare lippen om niet te lore in hopeloos gesnik los te bersten. Dat was nog de kracht van hare eigenliefde. Hij toetste haar en ze huiverde. Ge zijt zoo bleek.... Hij wilde haar omarmen en de emotie wegkussen, die zichtbaar was op haar gelaat.
Hij zag de gebaren, lippen in laks en nijdig beweeg, handen geheven, oogen in vragenden trek, maar niets van hun doen kwam tot hem. Ze schenen klankloos te leven in scheemrenden nacht, wild-bleeke maskers heftig geboeid en geschokt door wonderlijk ding.
Voorzeker waren zij, evenals het schoone portret, in de plooien van den grijzen mantel verborgen geweest en den ronselaar bij zijn overhaast vertrek ontvallen. Een vluchtige blik was hem reeds voldoende om te bespeuren dat de inhoud dezer papieren zijner aandacht overwaardig was. Hoe meer hij zijn onderzoek voortzette, hoe belangrijker ze hem werden. Zijne lippen beefden van verontwaardiging.
Vóór hem lagen, als twee diepe, donkere kuilen, de ingezonken oogen, en het blauwe licht scheen op den dunnen neus en de grauwe lippen, in akeligen, stijven doodenlach geopend. Uit Pluizer's mond klonk een schelle lach, die dadelijk smoorde in de vochtige houtwanden. 'Dit is nu een verrassing, Johannes!
Al deze mannen waren uiterst vuil en beslijkt; zij schenen op den slechten toestand hunner kleeding hoogmoed te dragen, en zouden zich wel gewacht hebben het zwartsel van het buskruid van hun aangezicht te doen verdwijnen. Ik heb zelfs gezien, dat sommigen zich natgemaakt poeder rond de lippen wreven, om er nog schrikkelijker uit te zien.
Toen zij zag, dat aller oogen op haar gevestigd waren, opende zij hare lippen en sprak: Zoonen en dochteren van Frya, gij weet wel, dat wij in den laatste tijd veel schade en gebrek geleden hebben, doordien de zeelieden niet langer komen om ons schrijfvilt te koopen, maar gij weet niet, waardoor dat gekomen is. Hoort dan vrienden, opdat gij weten moogt, waarnaar gij bijten moet.
Voorzichtig, zij is smal en steil; we werpen een blik in het zolderkamertje aan de voorzijde, alsook in het observatorium; maar, niets vindende dan bedsteegordijnen en kleine waschtafeltjes, keeren wij naar de keuken terug, plaatsen de lamp dáár waar wij haar vonden, en bespeuren aan uw geheele houding dat de woorden u op de lippen branden: "Maar in 's hemels naam, waarom brengt gij ons in dat huis?
Woord Van De Dag