United States or Mozambique ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik kon niet nalaten, hierbij den goeden smaak des bouwmeesters te prijzen, die, zoo hij aan de buitenzijde misschien wat al te kwistig met versierselen en krullen was te werk gegaan, van binnen een edele eenvoudigheid tot leidsvrouw scheen gekozen te hebben.
Hij stond leunend tegen het kleine tafeltje. Zijn blonde krullen hingen verward over zijne ooren en hij staarde op de vloer, waar de ekster een hoop witte kruimels uiteen bekte. Anatole zong het liedje van de Drie Gezellen, en daarna een ander nog, van het Euverzwijn. De dag was grijs en triestig en de schaduwsluierde stille langs de muren. Johan Doxa was nu een zeer onrustig mensch geworden.
Van krullen en strikken of van een beugel rondom het hoofd is geen sprake. De ooren zijn vrij en men hangt er lange sieraden in, die men bellen noemt; het zijn puntbellen van nieuwerwetschen vorm en van goud. Het jak der vrouwen is stemmig, veelal donkerbruin van kleur, en wordt van voren zonder eenige elegantie zoo hoog mogelijk tot den hals gesloten.
Hier is de top, En met de blauwe wolkjes, die er krullen, Rijst uit het dal de rust naar boven op, Waar zich het wolkloos ruim meê schijnt te vullen; De bergen wijken, breed van rug en kop, Die ze in een waas van matten nevel hullen, Uit de’ afgrond lacht gezang en steengeklop.... Of dan die menschen nimmer rusten zullen?
De klanten zijn dikwijls jonge vrouwen; met haar ééne arm op het tafeltje geleund fluisteren zij den requesten-schrijver de woorden toe, die hij met groote krullen op het papier zet. De grootere huizen, "palazzi", in het nieuwe stadsgedeelte op en aan den voet van den Vomero geven toegang door een groote poort, die op de binnenplaats van het huis uitkomt.
Ze konden wel aan 't proesten blijven, de kaboutertjes. Wie kwam daar nu weer aanstappen, heel langzaam en deftig, een grooten bril op den grooten neus en den grooten neus in een groot boek met allerlei wonderlijke krullen en figuren er in. "De booze Toovenaar," fluisterde Roodkapje. Wat studeerde hij druk in zijn tooverboek! Nergens keek hij naar uit of om.
Hij was, op twintigjarigen leeftijd, een oude, trage Johan Doxa met een dikken kinderkop, grijze cirkeloogen en blonde krullen in zijn nek. Hij schilderde. Hij schilderde portretten op kleine doeken, werkte maanden en maanden daaraan, likte en overlikte de gladde olieverf en hield niet op voor dat alle detailleering haarfijn was nagebootst en rot gepenseeld.
Zijn lang, schoon haar hing in zware krullen over zijnen met rijk bont bezetten mantel. Zijn baard was kort geschoren, zijn wambuis hing tot op het midden van zijn been, en de gordel, welke het vasthield, en tegelijk zijn groot zwaard droeg, was geborduurd en bezet met goud.
Jack reikte hem een flink stuk brood met worst toe. "Dank je, ik kan nu niet eten." "Ik wel," antwoordde Jack, met een vollen mond. Jack at en Gascoigne stuurde; de snelheid waarmee de marktschuit op de kust aanstoof was werkelijk onrustbarend. Als een pijl vloog ze van golf op golf en scheen er den spot mee te drijven, als deze haar toppen over den smallen achtersteven deden krullen.
Betsy verborg haar gezichtje op haar moeders schouder, maar Amy stond als een bevallig beeld, terwijl een vriendelijke zonnestraal haar blank voorhoofd en de bloem in haar krullen heel voordeelig deed uitkomen.
Woord Van De Dag