United States or Cook Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
En ik nam mij voor den naam van dat wezen te schenken aan de tragedie, welke ik in het aanstaande voorjaar hoop te doen opvoeren en het mysterie van dat lijden neder te leggen in mijne verzen.» Eene korte pooze hield hij met spreken op.
Ik bekeek dit zonderlinge zoogdier nauwkeurig; het had een ronden kop, korte oortjes, ronde oogen, witte snorren, zooals van een kat, aan de pooten zwemvliezen en nagels, en een dikken staart.
Ik erken onbewimpeld, dat ik meer lust had het onderhoud met de entrecôte voort te zetten, dan den dief te achtervolgen. Maar mijn dames keken mij veelbeteekenend aan, ik kreeg mijn plichtsgevoel te pakken, en, na een korte aarzeling, lei ik mijn servet neer en stond op. Er was drukte om mijn auto vóór 't hôtel.
Hij maakte een buiging en ik beantwoordde zijn groet, zoo goed en kwaad als dat ging. Hij maakte de mand los, zette die op den grond en vroeg: Spreekt gij gaarne veel? Neen! antwoordde ik kortaf. Ik ook niet! Dus korte vragen en korte antwoorden. Dan zijn we spoedig klaar! Zooveel energie had ik bij den kleinen dikkert niet gezocht.
Harry Maylie zette een gezicht, alsof hij dit korte gesprek kon doen volgen door één of twee opmerkingen, die den dokter niet weinig versteld zouden doen staan, maar hij vergenoegde er zich mee, te zeggen: »We zullen wel zien« en ging niet verder op het onderwerp door. Kort daarop reed de postsjees voor de deur.
Hoe gelukkig aan den anderen kant dat het meisje zoo tenger en fijn was; stel u voor een statige, zwaar gebouwde jonkvrouw met korte krulletjes!
Hier op de verhevene gaanderij staande, begonnen zij in den dichten drom hunner vijanden zoodanig met steenbonken te werpen, met pijlen te schieten en met kokende olie, die de Kerlinnen hadden bereid, in het ronde te gieten, dat de Isegrims binnen eene korte wijle tijds meer hunner makkers zagen vallen dan zij er gedurende de lange en bloedige worsteling hadden verloren.
Een echt kind, dat altijd als een hagedis wegslipte, zoo vaak er bezoekers kwamen. Maar de andere jonkvrouw, met dat buitengewoon korte, rosbruine haar, kende hij niet. En toch, hij kende haar wel; hij wist zeker dat hij die vioolkleurige, smachtende oogen meer gezien had; waar, dat kon hij zich niet herinneren.
Wat mij betreft, die verre van het denkbeeld ben verwijderd zulk een schrijver zelfs op eenigen afstand te willen nastreven, ik zal mij vergenoegen met een korte opgave van het merkwaardigste, dat deze persoon, tot op den tijd dat ik hem in mijns vaders vertrek terugzag, was overkomen.
Tusschen de mannen der patrouille werd de nalatige binnengebracht. Het was een Milyer, onaanzienlijk van gestalte, op het hoofd een helm met vederbos en ijzeren ossenhoorns, een korte wapenrok aan het lijf, de beenen met purperen lappen omwonden, een speer in de hand.
Woord Van De Dag