United States or Côte d'Ivoire ? Vote for the TOP Country of the Week !
Geloof mij, ik heb goede redenen voor dat verzoek, want anders zou ik misschien verwachtingen opwekken, die nooit verwezenlijkt zullen worden en de moeielijkheden en teleurstellingen, die er al genoeg zijn, nog vermeerderen. Kom!
Hier, neem den brief; bezorg hem fluks terug, Of, hoort gij, kom mij nooit meer onder de oogen. LUCETTA. Een minpleidooi verdient eer loon dan haat. 48 JULIA. Kom, gaat gij? LUCETTA. Goed; pleeg met uzelve raad. JULIA. Had ik dien brief toch even ingezien! Doch haar terug te roepen, en haar dat, Waarom ik keef, te vragen, gaat niet aan.
"Maak geen leven om niets!" zeide hij, toen de hond om hem henen sprong en aansloeg. "Kom hier, en speel voor chirurgijn." Hij rigtte zich op, zette zich neder in het zand, en liet zich door Tiras het aangezigt en de handen lekken. Zoo ging het voort, duin op, duin af, in de rigting der zee.
Het is inderdaad een waar genot voor mij, weer eens onder mijns gelijken te zijn.» «Kom je misschien van den mesthoop?» vroeg de oudste.
Zij zingt nog. Kom, mijne liefste, kom, ontvlucht uwen armen Lamme niet meer, die zonder u zoo moederziel alleen was op de wereld. Nele nam zijne hand vast en legde de heure op zijn voorhoofd. Hij heeft nog koorts, sprak zij. Snijdt de koorden door, zei Lamme; geeft mij eene sloep! Ik ben levend, ik ben gelukkig, ik ben genezen!
Wel, Albert-Baas, als de jonge lui nu in staat waren om zich te redden, zou het dan wel zyn. Hy. Dubbelt wel, want wy houwen maar elendig veul van Klaartje; ook Wyf? Ik. Wel, kom aan.
Eenigen speelden met den bal en hinkelden met steentjes over den vloer en zeiden: "Maaiken, nimmer speelt gij in het hemelrijk, en gij verveelt u: kom spelen met ons". En onophoudelijk hoonden zij het beeld, riepen, huilden en floten. De markgraaf gebaarde bang te zijn en ging henen. Hij deed de deuren sluiten behalve ééne.
"Zoo heb ik den pastoor zelf nooit gehoord," gaf Jansen toe. "Dag meester," zei Lize binnenkomend. "Heeft vader u al eens onze rozen laten kijken?" En zonder antwoord af te wachten: "Kom u eens mee naar den tuin. Ze zijn prachtig van 't jaar, niewaar vader? Anna is er ook." "Ja, ga eens mee," zei vader.
Marius sprong van den grond, waar hij zat, en greep driftig haar hand. "Ha! welaan, geleid mij! spreek! vraag mij al wat ge wilt! waar is het?" "Kom mede," antwoordde zij. "Ik weet niet goed de straat en het nommer. 't Is geheel aan den anderen kant; maar ik weet het huis en zal er u brengen."
Eline bedacht zich even, sloot de partiture en vlijde zich met kwijnende oogen in de kussens van den divan. Zeker, mevrouw! riep ze vleiend. De deur ging open: een groote dame, een weinig zwaar, in het zwart, trad binnen. Het was de eigenaresse van het pension. Ik kom even zien, hoe u het maakt! sprak zij beleefd en vriendelijk. Voelt u u niet wel? O neen! kreunde Eline en zij sloot de oogen.
Woord Van De Dag