United States or Peru ? Vote for the TOP Country of the Week !
En ieder, die 't niet zingen wil, Die moet er aan gelooven." Den volgenden morgen voor schooltijd zag men weer, als op den eersten dag van de vacantie, twee vlaggetjes uit een portier van den trein wapperen. Maar nu wuifde oom Karel met zijn kaboutertjes den wachtenden bij den trein met even vroolijke gezichten een afscheid toe.
Halmael: versterkende dit zijn gevoelen door het argument dat de beschrijvers van het leven en de daden van Karel daarvan geen gewag maken. Dan Bilderdyk is van een tegengesteld begrip. »Het zijn de Friezen niet alleen, zegt hij, die van hunne verovering gewagen. De Romanciers en Heldenboeken der middeleeuwen zijn er vol van, dat de Friezen Rome voor Karel innamen. En waarom mag dit niet zijn?
Doch de Duitsche huurtroepen wilden hiervan niets weten; zij verklaarden, dat zij aangeworven waren om tegen den hertog van Alba in de Nederlanden, niet om tegen koning Karel IX in Frankrijk te strijden. Oranje zag zich onder zulke omstandigheden genoodzaakt om zijn bevrijdingsplan op te geven en naar Duitschland terug te keeren.
»Ja,» zei Karel, »en we moeten hard loopen, om warm te worden. Ik ben door en door koud!» »Uitstekend! Vooruit, daar gaan we!» Ja, daar gingen we, zoo hard we konden. Eerst was het wel een zeer onaangenaam gevoel, al die natte kleêren, maar daar was nu eenmaal niets aan te veranderen.
Het treurige tooneel, dat wij in het somber huisje der Wolvesteeg bijwoonden, was te Gent en elders, niet eenig in zijn soort; ten jare 1339 heerschten ellende, gebrek, ziekte in gansch Vlaanderen. Ziehier wat er was gebeurd: Karel IV, koning van Frankrijk, was gestorven zonder mannelijke erfgenamen na te laten en twee vorsten betwistten elkaar zijne kroon.
Het tooverzwaard verdween weer langen tijd om nog eens te worden opgedolven, voor den laatsten keer, door den hertog van Alva, den generaal van Karel V, die kort daarop de overwinning bij Mühlberg behaalde . De Franken waren gewoon jaarlijks krijgsspelen te houden ter eere van het zwaard; maar men zegt dat toen de heidensche goden ten bate van het Christendom waren afgezworen, de priesters velen hunner attributen op de heiligen overbrachten en dat dit zwaard het eigendom werd van den Aartsengel St.
Karel, het drukke Kaatje, kronkelde zich op zijn stoel van pret, en Jan begon alweer: D'r was 'n meneer, en die zegt tegen 'n mevrouw van zijn kennis: Mevrouw, wanneer komt u nu m'n nieuwe woning 's bezien? En wat zegt zij? Zij zegt: dat zal niet gaan, want ik kan.... Is 't nou uit! donderde Max. Kunnen jullie nou voor den bliksem niet 's 'n oogenblik je fatsoen houden!
Toen ik viel, ging je het mij allen nadoen, net als de schapen.» »Laten wij het overdoen.» stelde Karel voor. »Ja, overdoen! Overdoen!» »Maar niet allen vlak achter elkaar!» zei Huib. »Dat spreekt van zelf,» zei een ander. »Een ezel stoot zich niet tweemaal aan denzelfden steen.»
Nu kunnen ze me nooit wijsmaken dat die Koning dat meende; want bij Duins had Tromp getoond dat Koning Karel bij hem niet erg in tel was.
De Chasaren stichtten na de Avaren, aan de benedenste gedeelten der Wolga en van den Don, een groot rijk, dat zijne grootste macht en uitgestrektheid ten tijde van Karel den Groote verkreeg.
Woord Van De Dag