United States or Ghana ? Vote for the TOP Country of the Week !
Soms ontvang ik hier aanzienlyke menschen verleden week nog 'n advokaat en ze zyn allemaal jaloersch op m'n woning, en... op 't gemak, zieje. Want als ik 's morgens opsta voor de vroegdienst ja, ja, soms is 't nacht nog! kyk, zóó ben ik wakker en... wip, in de kerk! Verleden maar spreek er niet over vond onze Styn... daar is ze juist, Wel, Styn, ik ga naar Haarlem met dezen jongeheer.
»En spoedig ook, als gij niet wilt, dat ik u op minder aangename wijze een handje help!" »De deur uit! Welnu, neen! Ik ga niet. Ik lach om uwe bedreigingen." »Pas op, Sandgoïst!" »Tu, tu, tu," antwoordde deze. »Als het bod niet hoog genoeg is, zal ik er wat bij doen. Ja, als gij mij dat loterijbriefje afstaat, bied ik u.... bied ik u...."
Maar Elly, natuurlijk geloof ik je! Zij keek hem opeens gemaakt boos aan en schudde verwijtend met heur kopje. Alweêr Elly, fluisterde zij. O ja.... hoe dom van me; nu, ik geloof wel, dat ik iets weet! fluisterde hij verrukt terug. Wat conspireeren jullie toch? vroeg Henk nieuwsgierig.
Bedrijvig loopt hij in zijn speelhoek heen en weer, terwijl oom mij een geheel nieuwe machine, zoo juist aangekomen, verklaart. Drie, viermaal wordt onderwijl kort na elkaâr van de fabriek boven, door de spreekbuis gefloten. "Ja, als het goed maar om tien uur beneden is om ingepakt te worden". Een ander maal "driehonderd leesten tegelijk". Zoo wisselen de antwoorden af.
Vervolgens sprak hij een gebed uit, dat in den vorm veel overeenkomst had met dat der westersche kerken. Hij bad voor den Sultan en zijn gezin, voor alle hooge staatsdienaren en voor alle moslems, ja zelfs voor de christelijke bewoners van Turkije.
En den koning ook ... ja, den Koning vooral! Myn boek moet de wereld in. Hiertegen is niets te doen! Laat dan Busselinck & Waterman het ook te lezen krygen ... afgunst is myn zaak niet. Maar knoeiers en onderkruipers zyn ze, dit zeg ik! Ik heb 't vandaag nog aan den jongen Stern gezegd, toen ik hem in Artis introduceerde. Hy mag 't gerust schryven aan zyn vader.
"Den burgemeester Niklaas Bodé Volckers?" roept Guy uit. "Ja. Onder voorwendsel, dat zij kostbare zijden stoffen wil zien, die licht beschadigd zijn door den vloed, kan Dona Hermoine haar duena in de stad brengen. Bij den koopman kunt gij Dona de Alva afzonderlijk spreken." "Maar de duena de fatale duena?" bromt Guy.
The zest is gone.... Die daar wil, dat allen hem bewonderen en is met zich zelf tevreden," dacht zij bij den aanblik van een commies met roode wangen, die op een manegepaard voorbijreed. "Ja, hij heeft den smaak in mij verloren. Als ik hem nu verlaat, zal hij in den grond van zijn hart blijde zijn.
Hij kon niet zeggen: neen; want dat zou zijn hoop den genadeslag hebben toegebracht; hij huiverde om ja te zeggen, omdat zijn verstand wel beter wist. Evenmin kon hij zich wijsmaken, dat Israël in staat zou zijn, om geheel alleen Rome te bestrijden. Hij kende de hulpmiddelen van dien machtigen vijand.
Ze veranderde dus van tekst, en huilde nu by-voorkeur over haar "verloren kind" 'n onderwerp dat haar voorkwam in beter evenredigheid te staan met 'n schadeloosstelling van vyftig heele stuivers. Wouter stond met open mond, en... wachtte? Ja, neen, ik kan waarlyk niet zeggen of-i wachtte.
Woord Van De Dag