United States or French Southern Territories ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik zette mij op mijn ezel, en draafde heen. Zoodra ik de Arabieren wederzag, verweet ik hun hun lafhartig gedrag, en kondigde hen tevens aan, dat ik verder geene gemeene zaak meer met hen maken kon, maar mijne reis zou vervolgen. Doch welken weg moest ik inslaan? De gewone weg was door den oorlog afgesloten. Noordwaarts omtrekken?
Het is nog geen bewijs van talent of genie, om midden in December een zomerjas te dragen; en je kan heel goed een echt dichter of kunstenaar zijn, wanneer je voor warme voeten zorgt en driemaal per dag eet. Hoe je de zaak ook draait of keert, indien je iets wilt bereiken, moet je den weg nemen, dien ook anderen inslaan.
Denzelfden weg dien de Schoone Zwerfster van Sacramento af gevolgd had, zouden zij weder inslaan; zij hadden geenen gids noodig om dien te vinden. Eerst zouden zij de richting volgen naar de bronnen van de Frazer-rivier, en deze zou hen van zelve geleiden tot op het territorium van Washington.
"Maar voordat ze dien insloeg, kwam de gelukkige gedachte bij haar op, een mooi rood lint, dat zij om haar hals droeg, zóó op te hangen aan een tak, die zich over een ander voetpad, dan dat, hetwelk zij wilde inslaan, uitstrekte, dat men het in de verte kon zien.
"Maar wij zullen weder den weg naar het noorden inslaan, onder de noordelijke landen van Europa, Zweden, Rusland, Siberië weet ik het! doorgaan, in plaats van af te dalen onder de woestijnen van Afrika of de golven van den Oceaan, en verder wil ik van niets weten!" "Ja, Axel! gij hebt gelijk, en alles is heel goed, daar wij nu die waterpasse zee verlaten, die tot niets kon leiden.
Maar dat woord moet dan interessant zijn, inslaan in de kinderziel, als het verhaal van »Het huis met de zeven hoofden". Een andere vertelling was van een kind, dat zijn beentje was afgezet, zonder dat beentje gestorven en begraven was, en nu elken nacht rondspookte, om zijn beentje te zoeken. Met een donkere grafstem liet de verteller het dwalende kind roepen: »Mijn beentje, mijn beentje!
Terwijl het drietal aan het beraadslagen was, of ze deze of wel die richting zouden inslaan, bemerkten ze in een laagte achter een paar rotsblokken een tent. Spoedig was men ter plaatse. Het waren drie Amerikanen, geoefende prospectors, die al in de Kaapkolonie hun knapheid hebben getoond, en die nu in opdracht van een grondbezitter uit Lüderitzbucht diens grond onderzochten.
"Advocaat!" sprak zij hoofdschuddend, "en nog wel voor eene zaak die niet aan de orde is!" "Hoe meent gij dit?" "Dat ik mij volstrekt niet inlaat met de kwestie die gij daar opwerpt. Ik heb wel wat anders te doen; maar 't is niet meer het oogenblik om daarover te praten, want daar ginds ligt de Werve; als we dat pad langs die heg van meidoorns inslaan, zijn wij er binnen vijf minuten."
"Ik zou niet dien weg inslaan om een gebrek te verbeteren," antwoordde haar moeder; "maar ik ben er niet zeker van of je deze methode niet meer goed zal doen, dan een zachtere manier. Je bent mooi op weg veel te verwaand en gewichtig in je eigen oogen te worden, kindlief, en het is meer dan tijd, dat je er eens goed acht op geeft.
"Daar zullen zij geen tijd toe hebben, daar wij hen de hersens zullen inslaan." "Niet dadelijk, niet dadelijk, maar later." "Later? Hoe zoo? Moeten wij hun dan den tijd geven om te ontkomen?" "Dat niet; maar wij zullen de gevangenen uit hun handen halen, nog voordat de aanval begint." "Houdt gij dat voor mogelijk?" "Dat houd ik niet alleen voor mogelijk, maar zelfs voor hoogst noodzakelijk.
Woord Van De Dag