United States or Isle of Man ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hoe lang zou 't leven nog duren, dat ontzettende, laffe, wanhopige leven! Nou had ze geld, véél geld. Nou was 'r weelde. Nou had ze geen gewurm om 'n stuk brood, zooals die vent daar beneden. O God! O God! Als je me maar dood wou laten gaan... Als je me liet stikken, nou dadelijk... 'k Heb je toch niet om dat lamme leven gevraagd!...

Wij zullen echter geen poging aanwenden, om de onderscheidene overdenkingen na te gaan, die zijn geest beurtelings vermoeiden, noch de verschillende besluiten op te noemen, welke daarvan de gevolgen waren, en bijna even spoedig verworpen als gevormd werden. Hij, die het voorgaande met eenige oplettendheid heeft nagegaan, zal klaar kunnen beseffen, hoe zonderling hij te moede was.

't Is afschuwelijk, ik zou het niet dulden, broeder Marinus!» »Wat zal ik er van zeggenzei mijnheer de Wild met een licht schouderophalen. »De jongens noemen hem nu eenmaal zoo, en ik kan er weinig aan veranderen.» »Zeg Bobbertjeviel Karel Holm in. »Hoe beviel het je gisteren in die vischkaarMevrouw van Koorde sloeg hare oogen van ontzetting ten hemel.

Leest de geschiedenis door mannen geschreven. Veldslagen en zeeslagen, overwinningen door geweld te land en ter zee, schenen alleen waard aan de vergetelheid te worden ontrukt. In onze jeugd leerden wij alleen helden vereeren op oorlogsgebied. En hoe kon het ook anders? De wereld, waarin tot nu toe de man de alléén-heerschappij voert, is in haar geheelen opzet op oorlog gebaseerd.

Onder hare ontsteltenis bezwijkende, boog zij zich over haren vader, zoende hem de wangen, stortte eenige heete tranen op zijn voorhoofd en murmelde aan zijn oor: "Vader lief, vader lief, heb moed: gij zult genezen!" Maar de heelmeester en de geneesheer grepen haar bij de armen en trokken haar, hoe zij ook stilzwijgend worstelde, met vereende kracht tot in de gang.

Terwijl hij onvermoeid aan zijn' letterkundigen arbeid bleef, ging het hem in deze eerste jaren der 16e eeuw nog geenszins voor den wind. Zijne geldelijke omstandigheden geven hem dikwijls aanleiding tot klachten. Hoe gaarne zou hij eene reis maken naar Italië! Doch de middelen daartoe ontbreken hem nog steeds.

Het laatste was gericht tegen Frank, die beteuterd naar Eve's extaze had geluisterd en die nu wat schrikte; ja, ziet u, Dante kende hij bij naam, maar van dien Spencer had hij zelfs nooit gehoord, nog wel van Herbert.... Wat, kende hij Edmund Spencer niet? Una en de Redcrossknight niet en Britomartisch niet, hoe was het mogelijk?

Ze begreep wel niet, hoe het mogelijk was dat de madeliefjes, die als zij hadden opgezien naar de Zon, nog booze gedachtetjes in hun hartjes hadden; maar het deed haar geen pijn meer ze te hooren, vol als ze was van balsemende Zonvreugde. De madeliefjes fluisterden: Heb je 't gezien? Ja; ze doet óók haar bladen open voor de Zon! Wat doet die roode kleur zéér aan je oogen!

"Zie, Kitty," ging hij voort en wees naar de achter de linden opkomende maan: "Hoe schoon! Nu een serenade, Wesslowsky! Weet ge, hij heeft een heel mooie stem. Wij hebben onderweg gezongen. Hij heeft twee zeer schoone romancen meegebracht, de nieuwste. Hij moet ze eens met Warenka Andrejewna zingen."

En op een avond sprak hij tot den koning »Ge gelooft, dat ge twaalf jagers hebt?« »Jazei de koning, »het zijn twaalf jagers.« »Ge dwaaltzei de leeuw, »het zijn twaalf meisjes!« »Dat is niet waarzei de koning, »hoe kun je dat bewijzen.« »O, laat maar eens erwten strooien in de voorzaalzei de leeuw, »dan zult ge het dadelijk zien.