United States or Sint Maarten ? Vote for the TOP Country of the Week !
Een groot wonder was dit water van den Hemel, want de tijd voor de overstroomingen was er nog niet. Zoo schreide en klaagde zij en haar hart was vol verdriet, toen zij zich herinnerde hoe zij voor mij de deur had dicht gedaan, terwijl ik, moede en afgemat als ik was, had willen rusten in haar huis.
Het dreunen van de lucht was voldoende geweest, om dat natuurverschijnsel te vernietigen. De wolkenmassa loste zich in een plas regen op, die het uitspansel met loodrechte streepen teekende, welke zich als een onmetelijk netwerk van water van den hemel tot de zee uitbreidde. De Albatros, eindelijk vrij geworden, steeg zoo spoedig mogelijk eenige honderden meters.
De schemering valt snel in Andalusië. Reeds glinsterden sterren aan den hemel, en in de verte verried een lichtgloed aan de lucht, waar het schoone Sevilla lag, dat ik thans ging verlaten om mij te begeven naar Granada. Het was nog zeer vroeg in den morgen, toen onze trein stilhield bij het station Granada, het Garnatha der andalusische koningen.
De Nereïden zeggen, op den dag Toen 't heldre zeekristal bij uw verrijzen Spleet, en gij stondt in een dooraarde schelp, Die aandreef op den kalmen zeeëspiegel Tusschen de Egeïsche eilanden en langs Den oever die uw naam draagt, barstte er liefde, Als de atmosfeer van zonvuur 't levende Al Vullend, uit u, dat aarde en hemel straalden, De diepe zee en de zonlooze holen, En al wat daarin woont; tot leed verduistring Wierp op de ziel waaruit dat schijnsel kwam.
Hij bracht de hand snokkend vooruit als iemand, die wil zeggen: de deur uit, gauw! maar de jongeling naderde stoutelijk en rijkte hem een gevouwen briefje toe. Ongeduldig nam de heer Fruyts dit van hem aan en ontvouwde de plooien met eenen spottenden grimlach. Maar, hemel! wat straal van licht verlevendigt het gelaat van M. Fruyts? Wat roode kleur verft zijne wangen?
Als ik in den hemel ben, dan zie ik mijn moeder weer en dan zal ik misschien aan onzen lieven Heer kunnen vragen, om mijn zuster Christina gelukkig te maken. Als men mij goed wil verzorgen, dan zendt men mij naar het gasthuis en dat zou ik gelukkig vinden.
Voeg bij deze uiterlijke bekoorlijkheden een onbeschrijfelijke reinheid en liefelijkheid, en gij hebt het beeld van haar, die ons door de overlevering met de schoonste kleuren wordt geschilderd. Meer dan eens sloeg zij de oogen ten hemel en bewogen zich hare lippen in stil gebed, menigmaal hief zij het oog op en luisterde, alsof een onzichtbare tot haar sprak.
Het boek, dat de lezer voor zich heeft, is van het begin tot het einde, in zijn geheel en in zijn bijzonderheden, welke uitzonderingen en leemten er in mogen voorkomen, de gang van het kwade naar het goede, van het onrechtvaardige naar het rechtvaardige, van het valsche naar het ware, van den nacht naar den dag, van den lust naar het geweten, van het bederf naar het leven, van het dierlijke naar den plicht, van de hel naar den hemel, van het niet naar God.
Maar tegelijkertijd mocht Fix de zekerheid erlangen dat Phileas Fogg niet te Suez aan land ging maar werkelijk naar Bombay reisde. "Is Bombay nog ver af?" vroeg Passepartout. "Vrij ver," antwoordde de inspecteur, "nog ongeveer tien dagen zeereis." "En waar ligt Bombay?" "In Indië." "In Azië?" "Natuurlijk." "Lieve hemel! Weet ge ... daar is iets dat mij geweldig hindert ... mijn kraan!"
Heeft hij goed gehoord, zijn ze daar om de brieven!.... O goeje God!..... Watblief!?" "Kan ik er niet in; scheelt er wat aan?" roept men van buiten. "Nee niemendal.... Een beetje ingeslapen!" Lieve hemel! Het klamme zweet parelt hem onder den neus. Jacoba's brief is reeds tot een bal ineengefrommeld. Waar blijft hij er mee.....? Ha! In den ketel! Voort, zóó, het deksel er op!
Woord Van De Dag