United States or Turkmenistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Aan Mariëtte, die haar aankleeden kwam, vroeg ze gulzig, hare longen opdikkend: Zou het toch volop Lente worden? Zij hoorde op de daken en in de geel wordende olmen der laan een vroolijk gepeupel van musschen tjilpen. Mariëtte, binst dat ze Francine's hoofd omvingerde en de gulden haarstapeling met drie écaillespelden doorstak, hield haar aan den praat.
De aandeelhouders worden uitgelokt door het vooruitzicht van grove voordeelen, want men schat de waarde der verzonken schatten op 250 millioen gulden." "Die waren er," antwoordde kapitein Nemo, doch nu niet meer." "Ik geloof dat graag," zei ik; "een goede raad aan die aandeelhouders zou dan ook een daad van welwillendheid zijn. Wie weet echter of men dien raad wel zou aannemen?
Ook aan ’t bureau van den Schouwburg waren, ten gevolge van de aanplakbiljetten, de advertentiën in de kranten en een paar welwillende dagbladartikelen, waarvoor Hostein en Schröder hadden gezorgd, vrij wat plaatsen genomen, zoodat de oude man aan den vooravond der voorstelling met zekerheid kon berekenen, dat, als er op den speelavond zelf nog wat publiek „inliep”, er een batig saldo voor hem zou overblijven, na aftrek van de honderd gulden voorschot, voldoende om aan zijn dochter de tijdelijke opneming in een gesticht te verzekeren.
Bij de deur staande, neemt het gelaat van den pandjeshuishouder een afschuwelijk dreigende uitdrukking aan, terwijl hij zegt: "Wacht maar, beest! ik zal je wel helpen!" "Doe dat, vadertje! Dat is juist, wat ik wil; help me aan zestien honderd gulden: dan laat ik je met rust."
Hij sprak van de toekomst, vervoerd, verrukt, en lang beeldde hij 't haar vóor, hoe ze saam, buiten aller wete, jaloersch voor eigen geluk, hun genot in een klein huizeken zouden bergen, hoe ze daar trage avonden zouden slijten, aldoor in 't gulden wonder van hun liefde.
"Ei wat," herneemt Rijswijck: "zij hebben toch mijn feestmaal der Goden met tienduizend gulden betaald."
De oude dwaas scheen op antwoord te wachten: Ja, ja, raad eens! Je mag gerust eens raden! Hon...derd... gulden, m'nheer? Hi, hi, hi ... hoorje dat, Pompile? Hoor je 't Eugène? Heb je 't gehoord, Dieper? Honderd gulden! Help me onthouden, Eugène, dat ik die aan mama vertel! Honderd gulden? Honderd gulden? Wil ik je-n-eens wat zeggen, mannetje? Honderd gulden ... ja! In de maand, weetje?
Je weet wel Eva dat wij geen geld voor zulke foeven hebben." "'t Spijt me papa, dat u niet aanstonds gevoelt dat die schuld aan mijnheer Van Barneveld moet worden afgedaan. 't Komt me zoo heel natuurlijk voor." "Ja maar...." aarzelt mevrouw: "ik moet toch ook bekennen Eva, dat.... vijftig gulden.... in onze omstandigheden...."
"Zou jij me niet zoo eens een levensregel kunnen voorschrijven? Zieje, voor gevallen.... Enfin, als ik zoo iets had, dan was ik gerust. Wat die drie duizend gulden betreft; accoord! Waarachtig, met alle plezier! Jelui moet het er van nemen. Als de ouwe opstapt dan ben je heelemaal binnen. Een schietgebedje voor zijn tijdige afreis. Hahiehaha!"
In 1864 kwam er, met de secularisatie van de kloosters, ook een einde aan de lijfeigenschap der boeren. Elk gezin verkreeg een stuk land, afwisselend tusschen 3 en 6 H.A., naar gelang het één koe hield, twee ossen en een koe, of vier ossen en een koe. De hectare werd hun eigendom tegen den prijs van 60 gulden, betaalbaar aan den staat in vijftien jaarlijksche aflossingen.
Woord Van De Dag