United States or Luxembourg ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Gij brengt mij met deze woorden te binnen," sprak de grijsaard, »dat ik op mij genomen heb uw tijd te verdeelen, tot het onderricht in de Perzische gebruiken, godsdienst en taal. Gaarne zou ik mij naar Barene, de stad door Cyrus mij afgestaan, hebben begeven, om daar, in het stilste en liefelijkste van alle dalen, uit te rusten van de vele vermoeienissen der laatste maanden.
De verstandige Athener begreep aanstonds, dat de grijsaard in nauwe betrekking tot een der overwinnaars in de Olympische spelen stond.
Doch de wijze grijsaard van Vredenoord begreep dien strijd, en hij zeide met diep ernstige stem: »Zult gij de heilige zaak, waarvoor uw kind zijn leven waagt, bederven door er de Engelschen door te laten? En is God, Die ons niet handelt naar onze zonden, niet machtig, om uw kind te bewaren?"
En zij stelt in den regel bij den man voor de schoonheden die zij ontneemt nieuwe in de plaats. Zelfs de grijsaard kan voor het artistiek geoefend oog heerlijk schoon zijn. En niet alleen voor den kunstenaar, maar voor ieder die eenigen smaak heeft voor vormen zijn vele koppen van oude mannen werkelijk mooi.
De grijsaard keek hem vol smart aan en zei: "Dat zal ik je zeggen. Wij gaan niet naar Mérida en het geheele huwelijk, waarvan ik je heb gesproken, is slechts een verzinsel geweest, om je hier te krijgen. Ondankbare en onnatuurlijke zoon! Ik weet welk misdadig plan je hebt. Ik weet, dat je een vergift heb bereid, dat mij zou moeten worden gegeven. Maar onverstandige!
»Intusschen," zeide de bouwmeester, die nogmaals aan de kleindochter van den grijsaard zijn bijstand had beloofd, »zullen uwe vrienden toch beproeven den Regent tot een andere keus te overreden." »Dat staat hen vrij," merkte de intendant op. »Wat later gebeuren zal moge de tijd leeren.
Is het hun schuld dat ze vergeten dat die erfvijand hun naaste, en dat de haat een roest is die 't hart verteert?" Zie ze die legioenen krijgers: Eertijds hoe velen hunner erkennen het nog met trots eertijds konden ze geen mugje leed doen, eertijds! Maar nu: Valt aan! Houwt en sabelt neer wat uw vijand heet, 't zij oud of jong, man of vrouw, kind of grijsaard; slaat ze dood die u in den weg staan.
"Met mijn zuster?" hernam juffrouw Gillenormand. "O, gewis!" De grijsaard voegde er bij: "En met hem ook." Eenmaal, toen hij met de knieën over elkander en schier met gesloten oogen in een zwaarmoedige houding zat, waagde zijn dochter te zeggen: "Vader, zijt ge nog altijd op hem verstoord?...." Zij zweeg, daar ze niet verder durfde gaan. "Op wien?" vroeg hij. "Op den armen Marius?"
Blijkbaar was hij getroffen en geschokt; maar van welken aard was zijn ontroering? Zijn blik wendde zich niet van den grijsaard af. Het eenige wat duidelijk uit zijn houding en gelaat sprak, was een zonderlinge besluiteloosheid. 't Scheen alsof hij tusschen twee afgronden kiezen moest, tusschen dien, waarin men verloren gaat, en dien, die redding geeft.
Ze gingen samen naar binnen, en de oude Voortrekker riep met krachtvolle stem: »De Kloppersstam bloeit nog, Anneke!" »Van wien komt de tijding?" vraagde de oude vrouw. »Van Buffelskloof," zeide de grijsaard. »Kom aan," zeide zij op opgewekten toon, »en hoe maakt het de moeder?" »Uitstekend zij heeft zelf den brief geschreven." »Is het een jongen?"
Woord Van De Dag