United States or Honduras ? Vote for the TOP Country of the Week !
Met het voornemen om zelf naar Den Haag terug te keeren, gaf hij aangaande Adels bewaking nog eenige bevelen aan Maarten, en zich toen tot den grijsaard wendende, die in de halfgeopende huisdeur met achterdochtige blikken de twee samenzweerders of vorstendooders had trachten te beluisteren, zeide hij op minzamen toon: "En gij, oude man, die zoo liefderijk een ongelukkige hebt willen opnemen, het geldelijk loon dat u daarvoor toekomt, zal niet kunnen opwegen tegen de dankbaarheid, die u in veler hart een eerste plaats zal doen bekleeden.
Gij zijt een spion der rijken, gij wordt betaald door de regeering. Die bloedzuigers in Rome hebben u betaald." Donna Micaela wendde zich van haar af. "Ik kwam om met u te spreken, meester Pamphilio," zei zij tot den grijsaard. "Maar ik ben het, die u antwoorden zal," viel donna Concetta haar in de reden, "want het is een onaangename zaak, en die moet ik op mij nemen.
In dit oogenblik verscheen bij den hoek der hut een grijsaard, die zij nog niet bemerkt hadden. Dat was Borik. Borik de trouwe dienstknecht! Dadelijk herkende hij dokter Antekirrt. Zijne knieën knikten nu reeds en dat was wel te begrijpen. Maar toen hij Piet herkende.... Piet, wiens begrafenisstoet hij tot op het kerkhof van Ragusa gevolgd was! Dat was te veel voor den ouden man!
De connetable antwoordde niets op de argumenten van zijn schoonvader; hetzij dat hij begon te gelooven zich werkelijk vergist te hebben, hetzij dat hij het beter oordeelde te veinzen dan te trachten den grijsaard te overtuigen van een feit, dat zoo onwaarschijnlijk scheen.
Vader Madeleine, ge moogt een heilige zijn, maar ge zijt ook een man, en hier mogen geen mannen komen." "En gij zijt er!" "Ik ben de eenige man." "Ik moet hier echter blijven," hernam Jean Valjean. "Ach, mijn God!" riep Fauchelevent. Jean Valjean naderde den grijsaard en zeide hem met ernstige stem: "Vader Fauchelevent, ik heb u 't leven gered."
En de grijsaard scheurde van de roode voering van zijn oude jas een lapje af, tandde dit uit, zoodat het er als eene hanekam uitzag, en plakte het den vogel op den kop. «Nu zal je den goudrok eens zien vliegen,» zei de grijsaard en liet de musch los, die in doodelijken angst wegvloog, door de stralen der zon beschenen. Wat schitterde zij nu!
»Dan zult gij van Vredenoord gaan met de verzekering, dat ik aan u in trouwe vriendschap zal blijven denken mijn leven lang." »En meer niet, Lena?" Zij schudde het hoofd. »Meer niet," zeide zij. »Maar het loopt misschien beter af dan gij vermoedt," liet zij er op volgen, en zij zag Charles Marling aan met een blik vol hoop en moed. Zoo gingen zij dan te samen den grijsaard opzoeken.
De krankzinnige alleen, omdat hij.... krankzinnig is; of de grijsaard misschien omdat zijn levenslust vervloog en hij niet meer genieten kan. Maar hij Kartenglimp hij wil leven en genieten zoolang het hem mogelijk is. En daarom ook, ofschoon dokter Helmond zijn wrok heeft gewekt, hij zal hem nu te vriend houden.
Een machtige ontroering maakte zich van hem meester bij 't gezicht van dien grijsaard, zoo rechtvaardig en eenvoudig, die hem zoo trotsch en groot voorkwam in zijn kalmte. "Om kort te gaan," besloot hij, "heb ik door mijn notaris hedenmorgen een som doen toewijzen van tweemaal honderdduizend francs, daar ik weet dat gij niets bezit. Deze som kan u in ontvangst nemen den dag na uw huwelijk".
De grijsaard lag op den grond en smeekte: "Edele jongelingen, slaat mij niet, ik ben uw vader en hedenavond nog zal ik u ridder maken." "Zijt gij onze vader ," riep Reinout uit, "het doet me leed, dat ik u geslagen heb." Aymijn echter was blijde, dat zijn zoon onbevreesd was. Den avond sloeg de vader hen tot ridderen.
Woord Van De Dag