United States or Botswana ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Dat is wel zoo," antwoordde Marcel, "maar toch zijn er dagen, waarop ik een eerwaardige grijsaard zou willen zijn, lid van het Instituut, ridder van verschillende orden, en los van alle Musettes ter wereld. En de duivel mag me halen, als ik ooit weer tot haar terug keeren zou! En jij," vroeg hij lachend, "zou jij al graag zestig jaar achter den rug hebben?"

»Dus wij trekken op onder de oude leuze: Voor vrijheid en recht!" riep de kommandant, terwijl zijn heldenoog vol welgevallen rustte op den grijsaard en den jongeling daar voor hem. »Ja, voor vrijheid en recht!" riep Frits Jansen in uitbarstende geestdrift, »voor vrijheid en recht hoera!"

De priester stak twee met bloemen versierde kaarsen aan, en ze in de rechterhand houdend, zonder zich er om te bekommeren, dat het was er afdroop, wendde hij zich tot het jonge paar. Het was dezelfde grijsaard, die Lewin de biecht had afgenomen.

Hij was een grijsaard geworden te midden van allerlei tegenspoed en rampen, te midden van allerlei miskenning. Zijne gezondheid was geknakt; zijne oogen waren verzwakt; zijne hoop was vervlogen.

Hij werd heelemaal warm en door haar betooverd; en toen hij zijn vader ontmoette, die hem met trillende lippen wachtte, een gebogen grijsaard, wierp hij zich in zijn armen: "O Vader, arme Vader! wat hebt u 't vreeselijk gehad!" "Kun je mij vergeven? Abraham!" "Spreek u zoo niet, Vader. Laat ons allen elkaar vergeven en een nieuwe rekening beginnen, die beter uitkomen zal, niet waar?"

Er wordt verteld, dat gij ijzer steldet tegenover de houten oorlogswerktuigen van uwe vijanden.... En nu, nu staat gij daar veracht op die kale rots; uwe kasteelen, die u eertijds tot een kroon dienden, zijn thans zitplaatsen voor troepen kraaien en zien er uit als eenzame tanden in den mond van een grijsaard, zeggend, hoe oud hij wel is.

Ik wilde b.v. dat de boer, nadat hij den grijsaard in huis had genomen, zelf berouw zou krijgen over zijn goedheid, zij vonden dat onmogelijk en schiepen eene booze boerin. Ik zei: "de boer heeft eerst medelijden met den ouden man en d

Het gelaat van den grijsaard bleef mild en vriendelijk als deze zomermorgen, die vol vrede zich uitstrekte over het landschap. Baas Kloppers wachtte eenige oogenblikken, alvorens hij antwoordde. Toen stond hij op en zeide tot Lena: »Durft ge met dezen Engelschman de reize aan door de woestijn van het leven?" »Ja," zeide ze, »ik durf het." »En waarom durft gij het?" vraagde hij ernstig.

Wie was de Spaansche vreemdeling, die hem voor zijne herbergzaamheid zoo ruimschoots wilde beloonen? Welk voornemen had deze met den ongelukkige, die daar thans slapende in de bedstee lag? Waarom juist bij hem, in deze afgelegene woning, eene schuilplaats gezocht? Deze en vele dergelijke vragen bestormden en verontrustten den zwakken grijsaard.

De grijsaard antwoordde niet, zoozeer werd hij beheerscht door smart. Maar waarom zal ik datgene trachten te beschrijven, waarvoor geen woorden te vinden zijn? De koning behield zijn geheele leven een teedere herinnering aan zijn geliefde. Hij kon niet besluiten met Constance te huwen.