United States or Guam ? Vote for the TOP Country of the Week !
Lang zagen de minnenden daarom elkander slechts door een spleet in den gemeenschappelijken muur tusschen beider huizen, eindelijk spraken zij af elkander bij het graf van Ninus te ontmoeten.
"Mais toi ma chère?" viel Van Guntheim zijn geliefde in de rede: "je zoudt mij verklaren...." "Tiens! Tiens!" hernam Léonore: "heeft een Hollander zoo weinig geduld? Welnu, je vraagt mij of het mij geen opoffering zal wezen. Luister: "Mijn lieve moeder werd mij al vroeg door den dood ontrukt; Joseph, mijn achtjarige broeder, volgde haar weinige weken later in het graf.
Waar gij u zult willen nederzetten, overal zullen vloek, haat en verfoeiing uw deel zijn, en met Kaïns merk op het voorhoofd zult gij, ellendig, vervolgd en ontweken, als banneling op aarde moeten rondzwerven, totdat gij eindelijk met den vloek der wereld beladen, in het graf een schuilplaats zoeken zult, die u nog voor den toorn des Eeuwigen niet bevrijden kan."
Een hartstocht, die, pas verzadigd, straks opnieuw om voedsel vraagt, en eigenlijk nooit verzadigd, nu reeds zestig eeuwen gebrand heeft, van Kaïns nijd tot op den schimp, waaraan thans nog 's Heeren volk is blootgesteld. Dit is een plage voor Gods volk. Een levensplaag, die hen vervolgt tot aan hun graf, en die soms na hun dood nog knaagt aan hun nagedachtenis.
De vonken des levens spatten van den een op den ander. Wij worden ontstoken, vlammen op en worden uitgebluscht. Dat is het leven!" "Ach Eberhard, is er dan geen leven na dit?" "Neen!" "Niets aan de andere zijde van 't graf?" "Niets!" "Geen goed of kwaad, geen hoop, geen doel?" "Niets." De jonge vrouw trad naar 't venster.
Doch als om der verloren gegane kunst een zoenoffer te brengen, heeft men in deze kerk eenige prachtige gedenkteekenen opgericht op de grafsteden van beroemde personen uit Nederlands geschiedenis. In den noordelijken hoek van het koor ligt boven het graf van Marten Harpertsz. Tromp de beeltenis van dien held, in wit marmer uitgehouwen, een werk van Rombout Verhulst.
Het doodenmaal geëindigd zijne, schonk Burchard eerst bier in eenen grooten hoorn, stortte daarvan een gedeelte op het graf en liet dan den hoorn tusschen zijne mannen rondgaan, die elk opvolgend vooraleer de lippen aan het vocht te brengen, luidop zeiden: "Met dit hoppebier drink ik de doodenminne ter eere van Karel van Denemarken." Deze plechtigheid werd ten tweeden male herhaald met den wijn.
De eene was altijd stil als 't graf, een vlijtige knaap, die de dieren bijna geheel alleen verzorgde, de andere was, trots zijn afschrikkende leelijkheid, verbazend ijdel; hij had drie hoeden bij zich, de eene nog hooger dan de andere.
Het Spook was nog juist zooals het geweest was, doch hij vreesde een nieuwe beteekenis in zijne plechtige gestalte te zullen zien. "Vóór ik den steen waarop gij wijst, nader," zeide Scrooge, "verzoek ik u mij een vraag te beantwoorden. Zijn deze slechts de schimmen van dingen die kùnnen worden?" Nog steeds wees de Geest naar het graf waarnaast hij stond.
Sedert had hij dien edelen baroen niet meer terug gezien.... Maar het graf, daar van konden de edele baroenen zeker zijn, zoû door niemand worden geschonden: daar waren de ridderlijke wapenen en het schild en de helm en de handschoenen borg voor, zeide de herder.
Woord Van De Dag