United States or Morocco ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij herkende zijn kamer niet; hij zag den gebogen tafelpoot, de papiermand, het tijgervel.... De haastige, krakende schreden van zijn dienaar, die door het salon ging, deden hem weer tot zich zelf komen. Hij spande zijn gedachten in en zag, dat hij op den vloer lag, hij zag bloed op het tijgervel en op zijn hand en begreep, dat hij op zich zelf geschoten had.
"Ei wat Keesje;" zei ik, "de wind is niemendal schraal. Maar daar schort iets aan, man! Hebje een courant verloren?" Keesje schudde het hoofd en ging hardnekkiger dan ooit aan het schuieren. "Kees!" zei ik: "Je bent te oud om verdriet te hebben. Is er niets aan te doen, vrind?"
Hij ging voor tijdverdrijf spelletjes doen. Eerst stak hij zijn voeten zoo hoog mogelijk in de lucht, met de dekens er overheen. "Nu is het een hooge berg," dacht hij. "Wacht ik zal er een man boven op zetten, dan kan hij ver zien." Hij liet zijn voeten zakken, en legde zijn kussen er op.
Vervolgens begaven zij zich gezamenlijk op weg naar den Berg der Ergernis; maar o! hoe anders was de wandeling ditmaal. Zij konden zich snel en gemakkelijk bewegen, en bereikten weldra een nieuw uitgehouwen graf naast dat van Absalom. Daar het leeg was, namen de vrouwen er bezit van, terwijl Ben-Hur verder ging om zoo spoedig mogelijk de noodige maatregelen te treffen.
De keizerlijke garde voelde in de schaduw, dat het leger 't welk haar omgaf, week en het uitgestrekte gedreun van den aftocht; zij hoorde het "vlucht! redt u!" dat het "leve de Keizer!" vervangen had; en met de vlucht achter zich, ging zij steeds voorwaarts, meer en meer vermorzeld en bij elke schrede die zij deed meer stervende. Er waren geen weifelenden noch versaagden.
Domoor ging maar weêr naar het bosch; daar zat het oude mannetje, dat hij zijn koek had gegeven en het zeide: »Ik heb voor je gedronken en gegeten, ik zal je ook het schip geven; en dat doe ik allemaal, omdat je zoo goed voor mij zijt geweest.« En hij gaf hem het schip, dat te land en te water kon varen, en toen de koning dat zag, kon hij hem zijn dochter niet langer onthouden.
Zoo was ik dus overgeleverd aan de willekeur van den gouverneur en daar hij merkte, dat hij eenig effect had met zijn methode, ging hij voort met mij te slaan. Om nog meer indruk te maken, deed hij het zoo hard mogelijk. Voor iedere letter van het alphabet, die de kleine Léganez leerde, kan ik wel zeggen, dat ik honderd slagen heb gekregen.
Pawa, zijn beste en prachtigste koe, die hij op een tentoonstelling gekocht had, had gekalfd. "Kusma, geef me mijn pels! en neem gij een lantaarn; ik wil ze eens gaan zien." De stal voor de fokkoeien was dicht bij het huis. Lewin ging den stal in, bekeek Pawa en zette het kalf op zijn lange, waggelende pooten.
De reus verhief zich daarop moeizaam van zijn zetel en vroeg mij met donderende stem, wie ik was en waarheen ik ging. Ik vertelde hem toen, hoe men mij naar het woud had gezonden om nadere aanwijzingen te ontvangen omtrent een avontuur, dat in de nabijheid op mij wachtte. Tevens vroeg ik hem, wie hij was en waarom hij daar omringd zat door de dieren van het woud.
Hij stond op en ging eens bij het venster staan en daarna weêr zitten op een stoel vlak bij Mathilde, met zijn ellebogen op zijn knieën en zijn hoofd naar haar werk toe. Het was als snuffelde hij met de vooruit-stekende gedeelten van zijn gezicht naar Mathilde en haar werk. Een oogenblik later stond hij weêr aan de piano en bladerde in de muziek.
Woord Van De Dag