United States or Réunion ? Vote for the TOP Country of the Week !


En dan loopt hij daar door de straten met een gezicht alsof er nooit iets met hem gebeurd was. Waarom bleef hij nu maar niet voor goed weg? Sommige menschen zijn toch ook zoo onuitstaanbaar taai! MEVR. BERNICK. Maar Hilmar, wat zeg je dáár nu! HILMAR. O, niemendal.

Hij bestelde zijn borrel en zwijgend zat hij een poosje te luisteren naar de anderen, die 't druk hadden over een kwestie, den vorigen dag in den Gemeenteraad besproken. André zat heftig, bijna schreeuwend, te praten, met een ernstig gezicht, wat hem vreemd stond.

Omlaag kwam het hoogste paar hielen, overeind rees de rookerigste heer, en zorvuldig en liefkoozend zijn sigaar in de hand houdende, naderde hij met een knikje en een gezicht, waarop niets dan slaap te lezen stond.

In haar droom zag ze toen, hoewel ze blind was, dat de Heer zich tot den mollah wendde en hem berispte, omdat hij de vrouw gehinderd had, en tot de verbaasde vrouw sprak hij: "Ween niet, mijn dochter, want de engelsche dokter zal u binnen weinige dagen het gezicht teruggeven." Toen verliet Hij haar.

Van Rothesay kan de stoomboot verder de Clyde-baai afzakken, vervolgens de wester kuststreek van het Bute-eiland langs stevenen, groot en klein Cumbray in het gezicht loopen en verder in die richting voortstoomen, totdat de meest zuidelijke punt van het eiland Arran bereikt is.

Drie bijna parallel loopende straten, geheel geasphalteerd, loopen dwars door de stad van het eene einde tot het andere en daarop komen tal van nauwere, bergopwaarts gaande straten uit. De geheele stad is als 't ware tegen een berg opgebouwd. Een vreemd, schilderachtig gezicht is het als men in een der hoofdstraten staat en het leven aanziet in zoo'n soms steil naar boven gaande straat.

Zonder een woord te kunnen zeggen, want ik beefde inwendig een beetje, omdat zoo'n soort van.... arme landloopster door mijn mevrouw nicht werd genoemd, zonder te kunnen spreken knikte ik zooveel als, ja wel mevrouw, en wilde gaan, maar opeens werd ik getroffen door een aandoenlijk gezicht, daar ik nog 't is misschien kinderachtig een traan van in de oogen krijg, als ik er om denk.

't Was eigenlijk nog te vroeg om naar kantoor te gaan; de werkvrouw zou er nog bezig zijn, en Bram, de oude knecht, die den sleutel had en 's morgens altijd 't eerste kwam, die zouden verbaasd kijken. Toch ging hij naar kantoor. Hij zou er dan zitten als de bedienden kwamen, ze zouden hem niet zien binnenkomen, ze zouden zijn gezicht niet hoeven te zien.

Toen Nicostratus hierover klaagde, zeide zij: Nu, wat hebt gij! Waarom trekt gij zoo'n gezicht! Omdat ik u misschien zes haren uit den baard heb getrokken? Dan hebt gij gevoeld, wat ik gewaar werd, toen gij mij zooeven de haren uitrukte. En zoo voortgaande bij hun scherts bewaarde de donna voorzichtig de lok van den baard en zond die denzelfden dag aan haar minnaar.

"Heb je daar iets moois?" vroeg Meta neerbuigend. "'t Is maar een verhaaltje, het beteekent niet veel, geloof ik," antwoordde Jo, terwijl ze zorgvuldig den naam van het nieuwsblad bedekt hield. "Lees het liever hardop, dan hooren wij het meteen en heb je zelf iets te doen," zei Amy op haar deftigsten toon. "Hoe heet het?" vroeg Bets, verwonderd dat Jo haar gezicht achter het blad verborgen hield.