United States or China ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dat was het heilige werk van 't koren! heinde en ver gonsde de pikke, overal draaiden de molens en hier joegen de wieken zoevend en ratelend, met een zweep wind, voorbij zijn verwonderd gezicht. Hei! dat was allemaal om 't brood te maken; het manna dat uit de aarde komt! En hoog daarboven sloeg de zon heur licht het heelal in.
En wie, wie is hij, die moordenaar? 't Is Joost Van Meerle, de mooie heer met den gouden rok, die bij Van Males bed stond, en een gezicht zette alsof hij lachte toen deze, ruim tien jaar geleden, gestorven was. Joost Van Meerle, de zoon van Adolf Van Meerle, wiens overleden tante een dochter van Willems moeder was.
Maar daar gewoonlijk het gezicht alleen van een moederwieg de koningin tot de uiterste woede prikkelt, is het waarschijnlijk, dat zij nooit in de buurt van zulk een cel door de werkbijen is gebracht geworden, en het ei er dus door deze heengevoerd is.
"Kom jongen, je ziet 't veel te zwart in." "Ach Sam, wij hebben elkaar toch niks wijs te maken." Ik zwijg. Hij weet er meer van dan ik. Waarvoor dienen praatjes bij zoo'n gelegenheid? Rob heeft de krant weer opgenomen, kijkt naar de letters met strak gezicht. Ik denk aan Anna, het frisch, vrindelijk kind, waarmee hij verloofd is. Het stilzwijgen duurt lang.
Zoo kon ik nog wel doorgaan met vertellen; maar je begrijpt nu wel, hoe Ida de kunst leerde, om alles netjes te houden. Vond Ida dat leeren nu altijd even prettig? O, neen! Je weet niet, hoe dikwijls ze nog ongeduldig werd en een verdrietig gezicht zette, als het vrouwtje haar wat zei.
Haar gezicht is gepoederd, de wenkbrauwen zwart gemaakt, de lippen geverfd met roode plantaardige verfstof. Drie naalden met vergulde paradijsvogels prijken op het hoofd, dat bedekt is door een lichten hoed. Het overkleed is van veelkleurige lapjes en het scharlaken onderkleed is om het lijf bevestigd met een ceintuur van vijf duim breed.
Hoe lang is 't wel geleden, dat de lichte glans der jeugd lag over 't breede bruine gezicht, dat nu glimt van vet; over den platten neus en de oogen die nu onder het vuil glinsteren als gloeiende kolen onder de asch? Hoe lang is 't geleden, dat ze als een klein meisje op de bergweide zat, en met haar horen de herdersknapen antwoordde op hun liefdesliedjes? Ze heeft verscheidene eeuwen geleefd.
Terwijl hij dit deed, wierp de vrouw die reeds gesproken had den bundel op den vloer en ging met een brutaal gezicht op een kruk zitten, sloeg de armen over elkaar op haar knieën en keek uitdagend naar de beide anderen. "Wat zou 't! Wat zou 't, juffrouw Dilber?" zei het mensch. "Iedereen heeft het recht voor z'n eige te zorge... Dat dee hìj ook!" "Dat zeg uwes wel!" zei de waschvrouw.
Al etende zag hij met blijde verwondering naar het bezonde, kalme veld, waarover een klein kloksken luidde, naar de roode, gulzige smoelen der boeren, en naar zijn allerzoetst Marieke. Hij neep onvoorziens in hare heupen, dat zij opsprong en gichelde, en onder tafel omstrengelde zijn been het hare. Zijn gezicht blonk van het zweet en van het wafelenvet, en zijn handen plakten van den suiker.
Buiten de stad gekomen, volgde men een weg, ter weerszijden met sorbeboomen beplant, die met hunne koraalvormige vruchten een liefelijk gezicht opleverden. Vervolgens sloeg de kales een weg in, die door een dicht woud van pijnboomen voerde. Dat bosch strekte zich uit langs het »Paradijsdal," een prachtig, golvend terrein, dat zich tot aan den verren gezichteinder trapsgewijze verhief.
Woord Van De Dag