United States or Australia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het gezicht, het genot van bloemen is voor den mensch veel onmisbaarder dan men vermoedt. Dáárom, en daarom vooral, mag hij het een voorrecht noemen, die een tuin tot zijn beschikking heeft, en, al is die ook maar zeer klein, een voorrecht blijft het in elk geval. Wil men van dat voorrecht zooveel mogelijk genieten, dan richte men het er ook naar in.
Hij gaf er mij eene prachtige beschrijving van en spiegelde mij de genoegens voor, die hij beweerde mij te zullen laten genieten. "Nu eens zullen we op jacht gaan, dan weer ons met visschen bezig houden, en indien ge van wandelen houdt, hebben we daartoe heerlijke bosschen en tuinen," begon hij en ging voort: "Trouwens we zullen prettig gezelschap hebben en ik hoop, dat ge u niet zult vervelen."
Verrukkelijk zijn de wegen over de heide, zijn de boschwandelingen en zijn ook de zoo gemakkelijk te bereiken hooge punten, van waar men de heerlijkste uitzichten kan genieten. Wilt ge een paar namen van bekende buitens? Daar is Gooilust, en Wisseloord, en Quatre-Bras, dan Spanderswoud en Jachtlust, Corvin en die op den Trompenberg met het wonderschoone panorama.
De tegenwoordige bewoner, die de eer zal genieten, een vriendschapsbezoek van den duitschen keizer te ontvangen, graaf Willem Carel Philip Otto van Aldenburg-Bentinck en Waldeck-Limpurg, is lid van den hoogen duitschen adel, erfelijk lid van het wurtembergsche Heerenhuis en commandeur van de Duitsche Orde. Een tijd lang was hij secretaris van de britsche legatie te Berlijn.
Niet de inrichting van zoo'n stads-buitenkant, ook niet de vorm van een molen, maar de vredige, rustige, kalme stemming van een mensch, die daar zit, en die genieten kan van plechtige avondstilte, van mooie, klare luchten, boven bijna ingesluimerde stadsgedeelten. Denk toch niet, dat zoo'n kunststuk er is, om even op de vingers na te tellen, wat er op staat.
Deze noodlottigheid rust op mij, dat ik geene andere dan gestolen achting kan genieten, en deze achting mij inwendig vernedert en drukt, en men mij moet verachten, opdat ik mij zelven kunne achten. Dan verhef ik mij. Ik ben een galeiboef, die zijn geweten gehoorzaamt. Ik weet dat dit niet bij elkander past, maar wat kan ik er aan doen? 't Is zóó.
Wij behoeven slechts een afstand van 160 kilometer per spoor af te leggen, om Madras te bereiken, gelegen aan diezelfde kust van Coromandel, en we stappen uit in een groote handelsstad, waar het drukke leven zich in allerlei vormen voordoet, en waar men alles kan genieten, wat een bloeiende europeesche stad aanbiedt.
En als gij ons dan verder uwe Kunsttrezoren hebt getoond en altijd en altijd genieten deedt, welaan, voer hem dan rond door uwe straten het beeld van den kolos, die, ofschoon door de beschaving verslagen, toch immer de grondlegger der grootsche Scheldestad blijft. Ook wij, wij willen het beeld uwer grootheid aanschouwen den omgang der reuzen en wagens.
Dadelijk sloeg ze met haar tooverstaf op den grond en fluisterde met een kloppend, half bang hartje: "Ik wensch me een mooi plekje ver van hier, waar ik rustig alles, wat ik wil, genieten kan." Daar op eens werd de hemel bewolkt en kwam er een dikke mist. Dichter en dichter werd de mist, 't was, of er een sluier voor Nellie's oogen hing die maakte, dat ze niet kon zien.
Hij zuchtte en zag weer op haar met een droevig schouderophalen. "Ik ben rijk, Francis, ik ben rijk omdat gij het zóó hebt gewild. Gevoelt gij dan niet welk een genoegen het mij zijn zou als gij eens de comfort van mijn huis, van mijne fortuin mede wildet genieten?" "Brisons!" zei Francis; "ik dacht dat gij mij heel wat anders hadt te vragen...."
Woord Van De Dag