United States or Bhutan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dat is immers klinkklaar een levensgevaarlijke nederdaling, als het noodig is! Als gij hier op uw hurken gaat zitten, en ik geef u een duwtje, dan kunt gij sleedje-rijden totdat gij beneden aankomt!" "En toch moeten wij naar omlaag," zei Old Firehand. "Stijg uit den zadel, en ieder neemt zijn paard bij den teugel, maar kort.

Indien het iets eetbaars is, wat ge draagt en het is voor geld te koop, zoo geef het ons. Wij hebben den nacht in het bosch doorgebracht en zijn zeer hongerig." De jongeling lachte vroolijk.

"Pas op nou... spreek zachies... as ze me zien, ben ik d'r bij"... "Dag Arie"... "Ach, Jezus!... Je maak me ongelukkig"... "Dag Arie"... "Ach toe... ga nou weg... 'k mag hier niet komme"... "Geef me 'n zoen"... "Nee toe nou... 'k Kom pas uit 't ruim... 'k Zie zoo vuil as 'n beest"... "Geef me 'n zoen, Arie"... "As je weg gaat... Dáár dan!... Maar ga nou vort... as ze me snappe"...

Je mag geen vogelverschrikker van jezelf maken," smeekte Meta, toen Jo met een vuurrood lint den breedgeranden, ouderwetschen hoed vastbond dien Laurie haar voor de grap gegeven had. "Ik doe het toch; hij is juist goed; zoo practisch voor de zon, en zoo licht en groot. Ze zullen het allemaal grappig vinden, en ik geef er niet om of ik een vogelverschrikker ben, als mijn hoed maar gemakkelijk zit."

"Gij zijt een eerlijke jongen," hernam de roover, "dat verzeker ik u; en wij vereeren St. Nikolaas niet zoo oprecht, of uw dertig zechinen kunnen nog gered worden, als gij openhartig met ons handelt. Geef ons intusschen uw aanvertrouwd goed over."

Of terug naar Florida, wat mij weder eenen dag zal doen verliezen, of te trachten naar Paraiso te komen. En deze weg is nog niets vergeleken met wat ons morgen wacht! Plezierig vooruitzicht, ik geef den jongen in overweging de mula op te drijven door achter haar aan te blijven loopen en het valies op den zadel te binden.

Heel anders dan een paar jaar geleden. Kan je dat niet raden? vroeg hij terug met een zachte stem en een verliefd spel zijner brutale oogen. Kan je dat niet raden? Ik? Neen, hoe zou ik...? Mag ik het je dan straks zeggen? Mag ik? smeekte hij. O, dolgraag! Geef me dan een halven praatdans, onder de Scottisch, sprak hij eensklaps kortaf. Wat noem je een halven praatdans?

Een oogenblik aarzelde de Helleensche, toen hief zij de handen smeekend op en sprak met bevende stem: »Geef mij Sappho, den troost en de kroon van mijn ouderdom weder!" Cassandane's gelaat toonde eene pijnlijke teleurstelling. Zij antwoordde: »Dien wensch kan ik niet vervullen, want onze wet gebiedt, dat de kinderen der Achaemeniden aan de poorten des konings moeten worden opgevoed.

Geef elken avonturier toegang tot de machine, tot de hoofdbuis, tot de onderbuis, tot de kleine nevenbuisjes... Vergun hem z'n eigen buizen, de buizen van de WelEdele Heeren Droogstoppel en Consorten, te plaatsen op de borst van twaalf millioen Javanen... Laat hem boren dóór die borst, tot hij 't hart raakt... En dan... ja, dan...

Toen het meisje alleen was, kwam voor de derde maal het mannetje weêr en zei: »wat geef je mij als ik ook dát stroo tot goud spin?» »Ik heb niets meer te gevenzei het meisje. »Beloof mij dan je eerste kind als je koningin zult zijn.« »Wie weet hoe het loopen zaldacht het meisje, en zij wist er ook niets anders op te bedenken; daarom beloofde zij het mannetje maar wat hij verlangde, en toen spon hij nog eens het stroo tot goud.