United States or Chad ? Vote for the TOP Country of the Week !


Al heb ik twee malen geweigerd Keizer te zijn! Ben ik het? vroeg Plinius. En zij dachten allen het zelfde: dat hun vriend te rijk was om veilig te zijn. Een gril van hem kan mij ook treffen, zei Quintilianus. Ons allen! fluisterden zij. Aan het Hof schijnt te broeien.... fluisterde Frontinus. Een samenzwering?? vroegen zij, zich buigende. Frontinus knikte.

Zij keek op haren minnaar neer, terwijl haar hand tegen het staal van den muur rustte. Het scheen dat zij tot hem fluisterde. Redwood wilde naar hen toe gaan. "Straks," zei Cossar. "Eerst je boodschap." "Ja," zei Redwood, "maar " Hij hield plotseling op. Zijn zoon keek nu op en zei wat tot de Prinses, doch te zacht om het te verstaan.

"Inderdaad," fluisterde zij mijn tante in: "het is een heerlijk boek, en door een vrouw geschreven; maar ik kan je zeggen dat je 't met geen droge oogen lezen kunt." Het gesprek werd spoedig weder algemeen en levendig. Ik maakte veel werk van de zeventienjarige, en Pieter week niet van haar stoel.

Er was iets in de volmaaktheid en de verfijning van dat treurige gezicht, dat hem razend maakte. Je bent laag, schandelijk laag, mompelde hij. Stil Alan, je hebt mijn leven gered, sprak Dorian. Je leven? Groote God wat een leven! Je bent van slechtheid tot slechtheid gevallen en nu tot misdaad toe. Bij wat je mij dwingt te doen, denk ik niet aan jouw leven. Alan, fluisterde Dorian, met een zucht.

Zij kon heur verwarring niet voor Otto's blik verbergen, en hij, hoewel hij geen voornemen had gehad dezen avond op zijn verzoek terug te komen, gevoelde zich niet sterk genoeg tegen de verleiding der omstandigheden, nu zij zich beiden alleen bevonden.... Eline...! fluisterde hij met gebroken stem... O, waarlijk, moet ik zoo weggaan....?

Mijn geheugen vooral was buitengewoon helder en mijn geheele leven ontrolde zich voor mij als een panorama. Een vreemde en onverklaarbare aandoening maakte zich van mij meester; het was of een verre stem mijn levensgeschiedenis in het oor fluisterde.

"Ik ga nu heen, maar ik kom stellig van middag of van avond nog even terug." Hij stond op en was op het punt, de kamer te verlaten, toen Elsje hem met een zwakke stem terugriep. "Dokter," fluisterde ze, zoo zacht dat hij zich moest inspannen om te verstaan wat zij zeide: "Denkt u.... zou het kunnen.... zou ik ook gauw dood gaan, misschien?"

Toen vatte hij eensklaps hare beide handen, en trok haar tot zich met thans bijkans onweerstaanbare kracht. Rezia! sprak hij, Rezia! wees mij Kalidasa's bruid!... Voor nu en voor altijd mijn! En zacht fluisterde zij Siddha's naam, en hare armen om zijn hals slaande, zonk zij magteloos aan zijne borst....

Het was, binst die stonden van stilte, dat hare hersens, opgejaagd door wat er Sörge overdag met gezochte woorden had laten invallen, steeds in naarstige koorts te werke gingen. Nu hijgden, in haar, de drift van de zoevende ruimte en het verlangen om hoog in die bedwelmende gonzing op te gaan. Het docht haar dat ze iets wilde vragen dat verboden was. Rupert! fluisterde ze in zijn hals.

De heer de Gillenormand wendde zich tot allen, die in de kamer waren en riep: "Spreekt toch luid, gij allen! maakt gedruisch, kom aan, een weinig leven, opdat de kinderen op hun gemak met elkander kunnen spreken." En Marius en Cosette naderende, fluisterde hij hen toe: "Praat maar, stoort u aan niets." Tante Gillenormand was verbaasd over de inbreking van licht in haar oude hart.