United States or Luxembourg ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Geen nood," riep Gerard uit, "'t zal niet lang meer duren, of je ziet me terug." Recht-aan, recht-toe hij dacht niet meer aan 't geld, dat hij verspeeld had, want hij zou 't terug kunnen krijgen, wanneer hij 't wenschte ging hij naar den kruisweg. Daar wachtte hij tot middernacht, toen fluisterde hij: "In naam van den Duivel ben ik hier." Er klonk zacht gerinkel van een ketting.

Want het ware boekje moet groot geluk en grooten vrede brengen, daarin moet nauwkeurig staan, waarom alles is zooals het is, zoodat niemand iets meer kan vragen of verlangen. Nu, zóó ver zijn de menschen, geloof ik, niet. 'O! O neen! lachte Windekind. 'Is er stellig zulk een boekje? vroeg Johannes gretig. 'Ja! ja! fluisterde het kaboutertje, 'ik weet het uit oude, oude verhalen.

Het trof hem, hoe mooi en lief zij eensklaps werd, nu zij zoo blij lachte.... Zij had dus ook nog een anderen kant, dan ernst alleen.... En dat was goed voor hem, héel goed, veel beter dan "degelijkheid", zonder meer, die hem toch noodzakelijk op den duur moest vervelen.... Schat!.... fluisterde hij.

Hij zong eentonig zuiver zijn lang reciet, hoe Gawein, Koning Arturs neve, wien in den noen wiesen de krachten, niet enkel de krachtigste, maar ook de hoofschte was en de allerdapperste, de allerdapperste! Lancelot is óók de allerdapperste, fluisterde Gawein verlegen zijn schoonvader in. En harde hoofsch daarbij.

"Ik ben hier, om u te redden...." fluisterde Pescadospunt schier onhoorbaar. "Shut!..." De vragende uitdrukking van 's meisjes oogen werd nog dringender. Zij wachtte eene nadere verklaring. "Achter die muren," ging Pescadospunt voort, "wachten u vrienden, om u aan de handen van Sarcany te ontrukken." "Wie?" vroeg de blik. "Wie toch kan in dit akelig land eenig belang in mij stellen?"

"Ik heb je wat te zeggen, kind; iets, dat....dat je vreemd zult vinden. Wil je bedaard naar me luisteren?" "Ja," fluisterde Elsje benauwd en met angstige verwondering haar grootmoeder aanziende. Wat kon er toch zijn? Waarom keek grootmoeder zoo heel ernstig? Het gaf haar een gevoel van beklemming. "Het is nu al twaalf jaar geleden dat je moeder dood is, Elsje, en al dertien dat je vader stierf.

"Is het een geheim?" fluisterde Tieka. "Dan, ja, dan m

De Keizerin, fluisterde hij, met de lippen, nauwelijks hoorbaar. Past op.... en hij keek even schuin naar den Jager. Een spion? vroeg Suetonius. Neen, zei Frontinus; een brave kerel, de groote, sterke vriend van dien knaap daar. Maar de geliefkoosde gladiator, bestiarius en lanista van den Keizer. Zij haten hem niet, de gladiatoren....

Ze was innerlijk tevreden dat Goedele getroffen was, alsof ze eerst gedacht had dat het nieuws weinig of geen belangstelling zou opwekken bij hare dochter. Een oogenblik kwam haar herte vol. Het dutseken, fluisterde ze. Ja, zei Goedele. Ik hebbe ook veel triestigheid beleden met Romaan, als hij daar machteloos te hoesten lag in zijn wiegsken.

"De graaf weet dat gij van de onzen zult zijn. Hij zelf duidde u aan." "Hoe is het mogelijk, Burchard? Kent hij mij?" "Wie kent u niet onder de ridders van Kerlingaland?" "In alle geval, ik zal bewijzen dat ik zijn vertrouwen waardig ben. Vertrekken wij!" Toen zij bij de poort waren en in de straat zouden stappen, fluisterde Burchard: "Zwijgt nu en volgt mij.