United States or Kyrgyzstan ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Lieve Nicht, gij moogt wel voor eens en altijd hooren dat wij meesters in twee klassen zijn verdeeld: de onderdrukkers en de onderdrukten. Wij, die goedaardig zijn en een afkeer van gestrengheid hebben, moeten vrij wat onaangenaams voor lief nemen. Als wij tot ons gerief een troep domme, loszinnige, onbedreven dienaren willen houden, dan moeten wij ook de gevolgen daarvan dragen.
Ik wende voords, zo schielijk mij mooglijk was, het gesprek, zeggende: maar zeg mij toch eens, hoe komt het, dat al de boeken die ik nog gezien heb, in vreemde gewesten gedrukt zijn, worden hier geen boeken gedrukt? De Kunstkenner.
Om u de waarheid te zeggen mijn eten staat klaar," en hij richtte een veelbeduidenden blik op de half gedekte tafel. »Ik zou ongaarne overlast doen en toch .... ik kan alles zoo niet in eens zeggen," hervatte de vreemdeling in zekere verlegenheid, »ik zou waarlijk wel een half uurtje uwe aandacht moeten vergen voor.... mijne zaak...." Verburg fronsde het voorhoofd.
Ge vindt bij hem geen spoor van die harmonische afwisseling tusschen ronding en holte, die een wet was voor de beeldhouwers der oudheid en der eerste Renaissance; nu eens zijn zijne figuren als tegen den achtertergrond vastgeplakt; dan weer, slechts door een bronzen kram of band met den achtergrond verbonden, hebben zij de volle ronding van vrije beeldwerken.
Ja, goede dagen, slechte dagen, dat had elkander afgewisseld; voor het Ongeval was je nooit beveiligd; een huis in de nieuwe wijk, ja, dat stortte wel eens méer in: je moest maar het leven filozofiesch aanvaarden, zelfs al had de Keizer alle filozofen uit Rome verbannen!
Over deze menschen heb ik al eens geschreven, toen ik ze voor het eerst in Zanzibar zag; hier zien wij ze in grooten getale, zoodat hun verschijning reeds geen bijzonderen indruk meer maakt. En toch moeten ze voor een Europeaan opmerkenswaardig zijn.
Och mensch lief, ik versta geen woordje Fransch, enkel Antwerpsch... en 'k dacht bij mezelf, die brave menschen zullen mij wel helpen... Mijn vent sprak van niks anders dan van Zwitserland... en toen dacht ik: dat moet ik toch ook eenns zien... 'n mensch moet toc ook eens van het leven profiteeren en wat verder gaan dan naar de kermis van Contich!... En als ge geen kinderen hebt, kunt ge er wel een 215 franken aan besteden om Zwitserland te zien met den Riga er bij ...
Wij waren van plan met de Carrols thuis te komen, dat was een maand of wat langer geleden, maar zij veranderden in eens van gedachten, en besloten nog een winter te Parijs te blijven.
Ja mijnheer, als er zooveel door de meisjes in den spiegel wordt gekeken dan deugt het al niet; dan zijn ze op weg naar juffrouw Mathilde, naar o! foei! ik kan er akelig van worden en wilde nog zoo graag eens aan alle mevrouwen met kinderen toeroepen: "Pas op, dat uwe meisjes niet te ijdel worden, één ligt er op het kerkhof te Zutphen en 't was zoo'n mooie!"
"Ik heb vreemder vermommingen gezien dan deze," zeide vader Syard, op een stekeligen toon: "en had niet verwacht, dat gij mij het vreemde van mijn gewaad zoudt verwijten." "Ga zitten, Vader!" zeide de Stichtenaar, hem een zetel aanwijzende: "en zeg mij eens, hoe en waarom gij u hier bevindt."
Woord Van De Dag