United States or Faroe Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zelfs de vlierboom boog zich met zijn takken tot hem in het water neer, en de zon scheen warm en liefelijk! Nu klapte hij met zijn vleugels, richtte zijn slanken hals op en jubelde van ganscher harte: «Zooveel geluk had ik mij niet kunnen voorstellen, toen ik nog een leelijk eendje wasHebt ge ooit de geschiedenis van de oude straatlantaarn gehoord?

Door de neusvleugels van onder naar boven gestoken een beenen sprongetje in de vorm van een V, dat schuin naar voren en boven wijst en waarvan de punten ongeveer ter hoogte van de oogen komen. Zij zijn bewapend met pijl en boog en hebben een geknoopt net als draagtasch op den rug hangen.

Het is dan mooglyk.... Ik meende verder te gaan; doch de Vrienden kwamen binnen; ik zweeg des. De Weduwe boog, zoetelyk glimlachende.

"Ben ik niet gek, dat ik zoo hard loop?" zei hij bij zich zelf. "Ik vlieg als een pijl uit den boog, en dat is toch wel wat al te erg. Laat ons verstandig zijn, laat ons bedaard loopen." Hierop begon hij weer als gewoonlijk te loopen. Hij besteedde zeven jaren om het water te gaan halen en tien om terug te keeren naar het punt, vanwaar hij uitgegaan was.

Ze keek er naar en herkende hem, zooals zij hem bij 't venster van den modewinkel voor 't eerst ontmoet had, en zooals zij er, bij het tramhuisje, toornig was op afgegaan. Hij bloosde en boog. Hebbe 'k mejuffer niet elders gezien? Ik vrees dat ik een leelijk hoekje krijg in haar geheugen.... Zijne stem was vol en zwaar, en sloeg in sierlijke golving om. 'k En hebbe u nooit ontmoet, zei Goedele.

Met streelende zachtheid boog ze zich over Goedele en vroeg wat er deerde. Ge moogt u niet ophitsen en schadelijke gepeinzen voeden. Wilt ge een druppelken munte? Danke, moeder ... ik ben ongemakkelijk, ik lust niets ... 't zal geleidelijk overgaan. Dat meen ik ook ... Mogen wij u morgen verwachten, Sebastiaan? Hij stond seffens recht en beloofde dat hij stellig komen zou.

En zij boog zich en roerde even met de lippen Nico's open mondje aan, en zij voelde zijn zachten, geurigen adem over haar wang strijken, als een liefkoozing, en haar tranen drupten neêr op zijn voorhoofd, zoo doorschijnend bleek, zoo zacht.... Engel van een jongen.... Hoofdstuk VI.

Li boog de struiken uiteen, door de anderen gevolgd, en stond nu voor een rotsblok, dat schijnbaar den verderen doorgang belemmerde. Het werd met eenige inspanning door de mannen opzij geschoven, en nu werd een ongeveer vier meter breede, donkere opening zichtbaar, waarboven de stijlen van een ijzeren ladder uitstaken.

"Maak je niet ongerust, lieve Bobo," riep zij uit. "Ik laat je niet aan je lot over, hoor! Rust eerst maar uit, dan zullen we samen naar huis gaan." Zij boog haar vriendelijk vollemaansgezichtje naar haar toe en omhelsde haar, om haar als 't ware moed in te spreken.

Lé-ou boog zich op nieuw voor het standbeeld van de godin Koanine, verliet den tempel en nam weder plaats in den draagstoel, om huiswaarts te keeren. Maar toen zij de groote avenue zou ingaan, moesten de dragers zich onmiddellijk ter zijde begeven. Soldaten dreven de bevolking ruw uiteen. De winkels werden gesloten. De dwarsstraten werden onder de hoede der tipaos met blauwe kleeden afgesloten.