United States or Croatia ? Vote for the TOP Country of the Week !
De ongelukkige echtgenoot bemerkte, dat, als zij hem aanspoorde te drinken, zij het zelf nooit deed. Dit gaf hem argwaan en hij vermoedde, dat de donna hem beschonken maakte om haar genoegen te kunnen waarnemen, terwijl hij sliep. Hij wilde er de proef van nemen, en hield zich, zonder dat hij iets op had, een avond geheel buiten westen.
O grootheid der vrouw die alles geduldig had gedragen, bekrimping, ontbering, vernedering, behoefte, armoede, gebrek, zoo lang zij aan zijne liefde gelooven mogt, die ook thans nog niet bezweek, al kon zij zich naauwelijks langer diets maken, dat er nog een' vonk van het heilig vuur in de asch gloeide. "Toen waart ge nooit beschonken!"
De straten wemelden van Sarthen, voor het meerendeel beschonken, hetzij door het onmatig gebruik van kouknar, hetzij omdat zij zich te buiten waren gegaan aan brandewijn, waarvan de ware geloovigen groote liefhebbers zijn.
Pietersen heeft in zijn leven veel meer dan noodig was aan Bacchus geofferd en behoort nu tot dat soort van menschen, die eenvoudig niet meer beschonken worden, omdat ze ’t voortdurend zijn.
Zijn knorrig gelaat helderde op toen ik hem verzocht mij de kamer te laten zien; het straalde van genoegen toen ik haar tegen eenen niet zeer billijken prijs inhuurde. Drie dagen daarna had ik bij den klokkenist mijnen intrek genomen. De heer Holwerd heette mij met zekere beschonken plechtigheid welkom onder zijn dak.
Hij wilde haar niet in de nabijheid van de half beschonken krijgslieden laten. Schreiende trok zij zich in het achterhuis terug. Een oogenblik later klonk een tweede schot maar weer was het mis, en nogmaals bracht de haan zich in veiligheid.
Zij begonnen een ander liedje: Pinksterbruid, de wijn is uit: Nu wordt er bier geschonken. En wie de kruik niet tijdig sluit Die wordt er wel beschonken. Zeg je neen, of zeg je ja, Waar je vóór gaat, volgen we na. Pinksterbruid, het bier is uit: Nu moogt gij water drinken. Water geeft uw stem geluid; Het doet uw oogen blinken. Zeg je ja, of zeg je nee, Waar je vóór gaat, gaan wij mee.
Eindelijk zag ik in de verte de eerste huizen eener stad. Het was eene der voorsteden van Parijs. Het bosch, bijna ten einde zijnde, ontmoette ik een man, die, eenigszins beschonken, mij te gemoet kwam. Ziende, dat hij tamelijk goed gekleed was, liep ik op hem aan en vroeg met een smeekend gelaat om brood. »Een aalmoes," zeide de kerel, mij lachend aanziende.
En achter hem een schare beschonken, zwaaiende mannen. Ze deed een stap achteruit. Hij kwam dichterbij met open armen. "Je ging heen als een dief," barstte ze uit, "en je komt terug als een vagebond." En toen wilde ze naar binnen gaan. Hij begreep haar niet, hij wilde haar volgen maar ze stootte hem terug. "Meen je dat ik iemand als jij als heer over mijn huis en mijn kinders wil aannemen?"
Tot vier uren in den morgen was het aanhoudend rooken en drinken; nooit werd het bed opgezocht, vóór men heel of half beschonken was; de parade, te negen uren des morgens, verplichtte hen op te staan met een brandend hoofd en eene dikke tong; zóó sprongen zij in zee, om door het verfrisschende bad wakker te worden, dat hen althans zoover bracht, dat zij zich voor het front van den troep konden overeind houden; na afloop van dit stuk gedwongen dienst zochten zij het bed weer op, om uit te slapen tot aan het ontbijt toe, op het middaguur.
Woord Van De Dag