United States or Saint Vincent and the Grenadines ? Vote for the TOP Country of the Week !
De wispelturige Atheners hadden alles vergeten omtrent het lijden van hun soldaten, en hadden er groot genot in, te zien, hoe Cleon in angst zat. Hij begreep, dat hij zich òf voor goed op den achtergrond moest plaatsen, òf het opperbevel moest op zich nemen. Hij trachtte zich zoo moedig mogelijk voor te doen en wendde zich tot de Atheners: "Ik ben niet bang voor de Spartanen," antwoordde hij.
Zij kan hier geen rechter zijn," antwoordde Stipan eindelijk weer zich zelf meester. "Zij gevoelt zich bedrukt, werkelijk bedrukt door je edelmoedigheid. Als zij dezen brief ontvangt, zal zij de kracht niet hebben iets te antwoorden. Zij zal het hoofd nog meer laten hangen." "Ja, maar wat dan te doen in dit geval? Hoe zal ik mij verklaren.... Hoe haar wil vernemen?"
»Tegenover den vriendelijken mijnheer en die lieve oude huishoudster, die een tijd geleden zoo goed voor me gezorgd hebben,« antwoordde Oliver. »Als ze wisten, hoe gelukkig ik nu ben, zouden zij 't zeker prettig vinden.«
»Dat is dan afgesproken," hernam Sylvius Hog, »wij zullen te zamen in de groote zaal eten...." »Juist, mijnheer Sylvius," antwoordde Joël. »Ik zal slechts de geringe moeite te nemen hebben u op uwen leuningstoel derwaarts te rollen, wanneer het middagmaal gereed zal zijn." »Waarom mij niet liever in een karretje vervoerd, Joël?
Je hebt de laatste veertien dagen te veel dwaze dingen gedaan, om dat te kunnen zijn, Dorian! antwoordde Lord Henry, met zijn zachten glimlach van melancholie. De jongen fronste even het voorhoofd. Ik vind dat geen prettige verklaring, maar ik ben blij, dat je mij niet ongevoelig vindt. Dat ben ik waarlijk niet. En toch moet ik bekennen, dat het gebeurde mij niet zoo aandoet, als het moest doen.
Burchard antwoordde hierop, dat hij zich om de goedkeuring der Franschen niet bekreunde, die wel genoeg te doen hadden om zich tegen de Engelschen in Normandië te verdedigen. En wat de overige gewesten van Vlaanderen betrof, hij poogde te bewijzen dat de gemoederen daar niet minder ontevreden waren dan in Kerlingaland.
"Laat ons trachten hieromtrent zekerheid te krijgen", antwoordde Suzuki Shichiro, en na dit gezegd te hebben, verhief hij zijn stem en riep hij zoo hard mogelijk: "Zijt gij de verdwenen Kiuchi?" "Ja", was het antwoord, "en ik verzoek u, dat gij mij zoo spoedig mogelijk van boven dezen tempel weghaalt".
Ik begreep dat er onder dit alles een geheimenis school, waar Henriëtte in gemoeid was, maar tevens dat ik daarmede niets te maken had. Terwijl ik aldus stond te peinzen, hielp Van Lintz zelf mij op den weg: "Gij hebt ongetwijfeld zooeven het een en ander van ons gesprek gehoord?" "Dat heb ik," antwoordde ik: "ik beken het tot mijn schande; maar ik was zoo verbaasd van u te zien; dat...."
Zij antwoordde niet doch toen oom Frans de volgende maal met zijn geheimzinnigste gezicht aan de deur verscheen, kroop Helle tusschen zijn beenen door en zeide met zijn wijsneuzige gezichtje in de lucht op een toon van gewicht: "Moeder huilt iederen dag heusche tranen." Eén, twee, drie daar had oom Frans hem op zijn arm. "Wanneer doet moeder dat?" "Als vader weggaat."
Eenige oogenblikken later nam Ibarra afscheid, om voor het partijtje van den volgenden dag te gaan zorgen. 't Was reeds geheel donker. Op straat kwam er iemand naar hem toe, die hem eerbiedig groette. "Wie bent u?" vroeg Ibarra hem. "U kent mijn naam niet, heer," antwoordde de onbekende. "Ik heb twee dagen op u gewacht." "Hoe zoo?"
Woord Van De Dag