United States or North Macedonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Dat zouden wij kunnen doen," antwoordde de secretaris Phil Evans. "Hoe zoo?" "Wel door ons tot bij dat schietgat op te hijschen. Dat is waarlijk zoo moeielijk niet." "Daar zegt ge zoo iets!" riep Uncle Prudent opgewonden en opgetogen uit. "Dat zal wel gaan, dunkt mij." "Mij ook!" bevestigde de voorzitter van Weldon-Institute. En zich tot zijn knecht Frycollin wendende: "Kom Fry!" zeide hij.
"God." "Het is een nieuwe naam op Viti Levoe", grijnsde de Boeli. "Van welke eilanden, dorpen, of bergpassen is hij het opperhoofd?" "Hij is het opperhoofd van alle landen, alle dorpen, alle bergpassen," antwoordde John Starhurst plechtig. "Hij is de Heer van hemel en aarde, en ik ben gekomen om u Zijn woord te brengen." "Heeft hij walvischtanden gestuurd?" was de onbeschaamde vraag.
"Hij zal verliezen!" "Als hij zich nog maar drie el verder werkt," antwoordde Old Shatterhand, "dan heeft hij den fellen stroom der uitwatering overwonnen, en dan is hij behouden." "Ja, ja," merkte Frank aan; "hij schijnt dat zelf ook te beseffen. Zie eens hoe hij stoot en stampt! Bravo, goed zoo; hij komt vooruit; hij is er overheen. Hoera, hoera!"
En wat doe je tegenwoordig voor den kost?" "Ikke onderkoning is in de land," antwoordde Jan Company. "Wel, dan heb je het waarlijk verder gebracht dan ik," zeide De Ruyter lachend. "Ik zal dan wel gedwongen zijn, Uwe Majesteit tegen je te zeggen. Wel, Uwe Majesteit, hoe heeft Uwe Doorluchtigheid het gemaakt, sedert ik het genoegen niet gehad heb Haar te zien."
Het is niet van mij, Henry. Van wien dan? Van Dorian natuurlijk! antwoordde de schilder. Hij is wel af! Hoe vreeselijk! murmelde Dorian Gray, starend op het portret. Hoe vreeselijk! Ik zal oud, leelijk, afzichtelijk worden. Maar dit portret zal altijd jong blijven. Het zal nooit ouder zijn, dan zooals het nu is, op dezen dag, in Juni ... O, was het maar omgekeerd!
De tsaar had nauwelijks zijn jammerklacht geslaakt, of Milosh, zijn paard bij den toom leidend, verscheen voor de tent van den tsaar. "O, mijn heer, gij machtige tsaar!" zei hij, "staat gij mij toe dit tweegevecht aan te gaan?" De tsaar antwoordde: "Gij moogt het aanvaarden, o jeugdige Bulgaar! Maar helaas, er is maar weinig kans, dat gij dien pochenden kampioen van den koning kunt overwinnen.
Minder dan ooit was ik in staat en gerechtigd om deze verbintenis aan te gaan, die hulp aan te nemen. Ik antwoordde ontwijkend en verlangde uitstel. Te sterker drong hij er op aan dat ik te E. zou komen om hem opening van mijne zaken te geven, die hij achtte beter te staan dan ik voorwendde; hij zelf had mij belangrijke mededeelingen te doen.
"En om een togtje op het water te voelen," antwoordde deze; "want hier merkt men geen zuchtje, of het moest van Holstaff wezen, die vast weêr aan de laatste oogenblikken der kippen denkt, welke wij dezen middag zullen consumeren." "Ik wil ook wel bekennen, dat ik het rijkelijk warm heb," zeide Pols. "Wij staan hier dan ook lekker in het zonnetje te stoven," zeide Veervlug.
Mattia was echter zoo verlangend om te weten of Mende, dat hem volstrekt niet zulk een belangrijke stad toescheen als ik hem gezegd had, een muziekonderwijzer bezat, dat ik onder ons avondeten aan de waardin vroeg of zij niet een goed onderwijzer kende, die muziekles gaf. Zij antwoordde, dat onze vraag haar ten hoogste verwonderde; kenden wij dan den heer Espinassous niet.
Zij antwoordde: «Demetria, de dochter van Timotheos,» en slipte de deur uit met het fleschje in de hand net een hagedis, dacht Simon evenals gisteren. Hij wist echter wat hij weten wilde en hield haar niet verder op. Rhoikos had aan het geheele tafereel weinig aandacht besteed.
Woord Van De Dag